Detecting...
Please whitelist dirzon to continue.
አማሆይ ዘውዴ ዘለቀ ወስመ ጥምቀታ ወሰተ መድህን ናቸው እኒህን ሰዎች እግዚአብሔር በወዳጁ በአቡነ ዞርዓ ቡሩክ ጸሎት መዋዕለ ዕድሜያቸውን ያርዝምላቸው ያለ ህይወታቸውን ይጠብቅላቸው እያልን በዚሁ መጽሐፈ ጸሎት የምንጸልይ ሁሉ እንጸልይላቸው ለሁሉም እንጸልይ በከበፀበ ህቪከ በበበበ መልከዐ ዘርዐ ቡሩክ ።
ትኪ ጽ ወትቤሎ ይአቲ ነፍስ በኅዳጥ ነገር ገደፈኒ አግዚአብሔር ውስተ ዝገቱ መካነ ደይን ወይእቲ ኃጢአት ቂም ይእቲ ወይቤላ ውአቱ ጻድቅ ለይአቲ ነፍስ አስፍንተ መዋዕሰ እምዘ ነበርኪ ውስተ መካነ ደይን ወትቤሎ ይእቲ ነፍስ ድተ ዓመተ እምዘ ነበርኩ ውስተ ዝንቱ ኩነኔ ጂ ወሰሚዖ ዘንተ ነገረ ዝንቱ ጻድቅ እምይእቲ ነፍስ አዘዛ ወይቤላ ንዒ ጻኢ ከመ ትንበሪ ውስተ ገነት ምስለ ኩሎሙ ቅዱሳን ውእተ ጊዜ አወጽኣ ንክ ምዕራፍ ን ኣ በየ ጠጩበቐገጨ ዜረ ፌቬቬቬቨቬ ወበህየ ረከባ ግድፍናተ በዚያም የተናቀችና የወይቀቸ የአንድ ደግ መምህር ኤዎስጣቴዎስ ደቀመዝሙር ስሙ አብሳዲ የሚባል ነፍስን በእሳት ባሕር ውስጥ ወድቃ አገኛት አግዚአብሔር በዚህ በሥቃይ ቦታ የጣለሽ በምን ኃጢአትሽ ነው ይህንን ያህለ ሙሉ ዘመንሽንስ እንዴት ሆነሸ ኖርሽ አላት ያችም ነፍስ በጥቂት ነገር አግዚአብሔር በዚህ በመከራ ቦታ ጣለኝ አለቸው ይሀቸም ኃጢአት ቂም ናት ይህም ጻድቅ አባታችን በዚህ በመከራ ቦታ ውስጥ ምን ያህል ዘመን ኖርሽ አላት በዚህ በመከራ ቦታ ውስጥ ከተቀመጥሁ አምስት መቶ ዘመን ሆናኛል አለችው ይህም ጻድቅአባታችንይህንን ነገር ከዚያቾ ነፍስ ሰምቶ ከቅዱሳን ጋር በገነት ትኖሪ ዘንድ ነይ ውጪ አላት ያን ጊዜም ከሞት ጉድጓድ በበፀ ህሃቪከ ገፍርበበፀ ራፍ ዶ ጨመ መመ አወጥቶ በዚያች ቀን ከሞት እምዐዘቅተ ሞት ወአብጻሓ ኅበ እግዚአብሔር ሞኮቀማ ቅድሜሁ ምስለ ኩሎን ነፍሳተ መታን እለ አውጽኦን መቅድመ እምዐዘቅተ ሞት በይእቲ ዕለት ወርእዮ እግዚኡ ዘንተ ነገረ አዘዞ ለውእቱ ጻድቅ ያጥምቆሙ በማየ ገነት ወያንጽሖሙ እምኩሉ ኃጢአቶሙ ወለይእቲ ነፍስ አጥምቃ ምስሌሆሙ ቿ ወሰሚዖ ውእቱ ጻድቅ ትእዛዘ እምኀበ እግዚኡ ይቤሎ እፎ አነ አጠምቃ እንዘ ሀሎ አቡሃ መምሆር ወዘንተ ሰሚዖ እግዚኡ እምነበ ፍቁሩ አቡነ ዘርዐ ቡሩክ ይቤሎ በዝንቱ ትሐትናከ ወትዕግሥተ ገድልክ አዕበይኩከ እምኩሎሙ ቅዱሳን አለ ውስተ ሰማያት ወእለ ውስተ ምድር ወወሀብኩከ ኪዳነ ወሥልጣነ ከመ ታውጽእ ነፍሳተ እምዐዘቀተ እሳት ወትፍታሕ ሙቁሐነ አለ ሀለው በሀየ ከመ ሙዋቀሕ አንተ ውሰተ ቤተ ሞቅሕ ጉድጓድ ካወጣቸው ነፍሳት ጋር ወስዶ በአግዚአብሔር ፉት አቆማት ፈጣሪውም ይህን ነገር አይቶ በገነት ውሃ አያጠመቀ ከኃጢአታቸው ያነጻቸው ዘንድ ጻድቁ አባታቸንን አዘዘው ያችንም ነፍስ ከነሱ ጋር አጠመቃት ቿ ይህም ጻድቅ አባታችን የፈጣሪውን ትእዛዝ ሰምቶ መምህር አባቷ እያለ እኔ እንዴት አጠምቃታለሁ አለው ዘ ፈጣሪውም ከወዳጁ አባታችን አንደበት ይህን ሰምቶ በዚህ ትሕትናህና በገድልህ ጽናት በሰማይና በምድር ካሉ ቅዱሳን ይልቅ ከፍ ከፍ አደረግሁህ ነፍሳትንም ከእሳት ባሕር እንድታወጣ አንተ በእስር ቤት እንድታወጣ አንተ በእስር ቤት እንደታሰርህ በሲኦል የታሰሩትንም እንድትፈታ ቃል ኪዳንና ሥልጣን ሰጠሁሀ አለው ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ወእምዝ አዘዞ አግዚአብሐር ለወእቱ ጻድቅ እንዘ ይብል ጸውዖ ለአቡሃ መምህር ጻድቅ ያጥምቃ በማየ ገነት ወያንብራ ውስቴታ ምስለ ነፍሳተ ጻድቃንገ ወሰሚዖ ትእዛዘ አግዚኡ ዝንቱ ጸድቅ ተፈሥሐ ዐቢየ ፍሥሓ ወይቤ ይትባረከ አግዚአብሔር አምላኪየ ዘወሀቦ ሥልጣነ መባሕት ለፍቁሩ ትሩፈ ምገባር ዘርዐ ቡሩከ ከመ ያውጽኣ ለነፍሰ ረድእየ ዘነበረት ብዙኀ መዋዕለ ውስተ ዐዘቅተ አሳት ወተንሚኦ ፍጡነ በጽሐ ጎበ ሀሎ እግዚአብሐር ወይእተ ጊዜ አዘዞ ለዝንቱ ጻድቅ መምህር እንዘ ይብል አጥምቃ ለነፍሰ ረድእከ በማየ ገነት ዘወጽአት እምዐዘቅተ እሳት በጸቱ ለዝንቱ ጻድቅ ዘርዐ ቡሩከ ዘይንዕስ በመዋዕል ወየዐቢ እምኔከ በምግባር ወበ ገድል ምዕራፍ ማሄ ከዚሀ በኋላኣገአብሐር ይህንን ጻድቅ አባታችንን በገነት ውሃ አጥምቆ ከጻድቃን ነፍሳት ጋር ያኖራት ዘንድ መምህር አባቷን ጥራው ብሎ አዘዘው ይህም ጻድቅ መምህር የፈጣሪውን ትአዛዝ ሰምቶ ደስ አለው በሲኦል ውስጥ ብዙ ዘመን የኖረው የደቀመዝሙሬን ነፍስ እንዲያወጣ ሥራው ፍጹም ለሚሆን ለወዳጁ ዘርዐ ቡሩክ ፍጹም ሥልጣንን የሰጠው ፈጣሪዬ አግዚአብሔር ይከበር ይመስገን አሰ ፈጥኖ ተነሥቶእገዚአብሐር ካለበት ደረሰ ያን ጊዜም በእድሜ ካንተ የሚያንስና በሥራና በገድል ግን ካንተ በሚበልጥ በልጅህ በዘርዓ ቡሩከ ጸሎት ከሲኦል የወጣች የደቀ መዝሙርህን ነፍስ በገነት ውሃ አጥምቃት ብሎ ያን ጻድቅ መምህር አዘዘው በበፀ ህሃቪከ ገፍርበበፀ ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ወይእተ ጊዜ አጥመቃ በማየ ገነት ወአንጽሓ እምኩሉ ኃጣወኢሃ ወአንበራ ውስተ ትፍሥሕት ወይአተ ጊዜ ተፈሥሑ ሰማያት ወተጎነሥየት ምድር ርእዮሙ ዘገብረአግዚአብሔር ሠናያተ በጸሎቱ ለዝንቱ ጻድቅ ላዕለ ኩሎሙ ኃጥአን ወእምድኀረዝ ይቤሎ ሰእግዚኡ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ቦርዐ ቡሩከ ለአመ መሐርከሰ ሲተ ለነፍሰ ውእቱ ረድእ ትኩነኒ አሥራተ ሀባ እግዚኦ አስበ ፃማሃ ዘነበረት እንዘ ትትጋደል በጾም ወበጸሎት በስኢል ወበሰጊድ ወትትኤዘዝ ወትትለአኮሙ ሰአብያጺሃ ወሰሚዖ እግዚኡ ጸሎቶ ወስእለቶ ዘሰአለ ኅቤሁ በእንተ ውእቱ ረድእ ከመ የሀቦ ሞገሰ በቅድሜሁ ወሀቦ አከሏለ ብርሃን ወተ ወጸገዎ ከመ ዘካርያስ ዘሀሎ በደሴተ ገሊሳ ኪዳነ ከመ ያድኀን በኪዳኑ ሀቦ አሥሪተ ምሕረት ለፅዘይዴውዕ ሰሞ ወይገብር ተዝካሮ ወየሐንጽ መቅደሰ በስሙ ከመ ይጽሐፍ ስሞ ውሰተ መጆሐረ ሕይሪት ምዕራፍ ያን ጊዜም በገነት ውፃ አጠመታትና ከኃጢአት ሁሱ አነጻት በገነትም አኖራት ያንጊዜም በኃጥለንላይ በጻድኒ አባታቸን ጸሎት እግዚአብሔር ያደረገውን ተአምራት አይተው መላእከትና ደቂቀ አዳም ደስ አላቸው ድ ከዚህ በኋላ ብፁዕ አባታቸን ዘርዐ ቡሩከ ፈጣሪውን የዚሀን ደቀመዝሙር ነፍስ ከማርከልኝስ አሥራት አንድትሆነኝ በጸምና በጸሎት በስግደት እየተጋደለች ለጓደኞቸዋ እየታዘዘች የኖረችበት የድካም ዋጋዋን ስጣት አለው ሰሰአሱ ደቀመዝሙር ወደእሱ የለመነውን ፈጣሪውም ጸሎቱንና ልመናውን ሰምቶ አሥራ ሁለት የብርሃን አከሊል ሰጠው በቃል ኪዳኑም ያድን ዘንድ በገሊላ ደሴት አንዳለ እንደ ዘካርያስ ቃል ኪዳን ሰጠው ስሙን ለሚጠራ መታሰቢያውን ለሚያደርግ በስሙ ቤተ ከርስቲያንን ለሚሠራ ስሙን በሕይወት መጽሐፍ ይጽፍ ዘንድ የምሕረትን አሥራት ሰጠው ማኅቶት ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ወዘንተ ነገረ እመ ገነግረከሙ ምዕራፍ ፅ ዘሰማዕነ ንሕነ እምኀበ ብፁፅ ወቅዱስ አቡነ ዘርፀ ቡሩከ እዝ ሀሎ በሕይወቱ ከመ አውጸኦ እአምዐዘቅተ አሳት ወአብኦ ውስተ ገነት ሐሰ ኢይምሰልከሙ አላ አሙን ውእቱ ወአልቦ ሐሰት ውስተ ዝንቱ ነዢ ለዓለም ዓለም አሜን ከፍል ምዕራፍ በስአብ ወወሊድ ወመንፈስ ቅዱስ ቀዱስ አሐዱ አምላከ አማን ፅ አምዝ ወሀቦ ሉቱ አግዚአብሔር ንጉሠ ስብሐት አስኬማ ቅዱሰ ዘመላእከት ወውእቱሰ ጻድቅ ነሥአ አስኬማ ቅዱሰ ዘያበርህ በሌሊት ከመ ወያንፀበርቅ ለዓይን በመዓልት ከመ ጸዳላት አምአደዊሁ ቅዱሳት ወብፁዓት እለ ለሐኳሁ ለአዳም ቀዳሜ ፍጥረት አም ቱ ጠባይዐት እምዘ ኢይትሠሥ ወይትገሠሥ ወአምዘኢይትረአዩ ወይትረእዩ ወውእቱኒ አስኬማ ዘቦ ሳዕሴሁ ትእምርተ መስኖል በሕይወተ ሥጋ ሳለ ከሲኦል አውጥቶ ወደ ገነት እገዳስገባው ከብፁዕ አባታቸን ከዘርዐ ቡሩከ የሰማነውን ብንነግራቸሁ አውነት ነው አንጂ ሐሰት አይደለም በዚህም ነገር ሐሰት የለበትም ለዘለዓለሙ እሜን ሶስተኛ ከፍል አስራ አንደኛ ምዕራፍ አጌ አምላከ በጊሆን በአብና በወልድ በመንፈስ ትዱስ ስም አምነን ከዚህ በኋላ የከበር ባለቤት እገዚአብሔር ከቡር የሚሆን የመላእከት አስኬማን ሰጠው ጻድቁ አባታቸንም ከማይዳሰሱና ከሚዳሰሱ ከማይታዩና ከሚታዩ» ከአራቱ ባህርያት ከፈጠረው የፍጥረት መጀመሪያ አዳምን ከፈጠሩ አደፍ ጉድፍ ከሌለባቸሐው ኢጆቹ በሌሊት እንደ መብራት የሚያበራ በቀን እንደ ፀሐይ የሚያዝባርቅ የከበረ አስኬማን ተቀበለ ያም አስኬማ የመስቀል ምልከት ነበረበት ፆ ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ወእምዝ ወሀቦ ከመ እንጦንዮስ ወመቃርስ መሠረተ አስኬማ ቆብዐ መንፈስዌ ዘውእቱ አምሳሲሁ ለእከሊለ ሶከ ዘተወከፎ አግዚእ ጊዜ ሰዓት ያ ወወሀቦ ቅናተ ሰማያዌ ዘውእቱ አምሳሊሁ ለቅናት ዘዓዲም ዘቀነቶ ዮሐንስ ውስተ ገዳም በእደ ፍቁሩ ገብረ መንፈስ ቅዱስ ዘተጋደለ ተቿወተ ዓመተ በጾም ወበ ጸሎት በስኢል ወበሰጊድ እንበለ ይብላዕ ጎብስተ ወዘእንበለ ይስተይ ማየ ፀ ወወሀቦ ልብሰ እንግድዓ ዘውእቱ ምሳሌ ሥጋሃ ለጣርያም ወዘንተ ቆብዓ ወአስኬማ ወቅናተ ዘዓዲም ወልብሰ አንግድዓ ወኩሎ ሥርዓታተ ዘመነኩሳት ነሚኦ በሥምረተ እብ ወበፈቃደ ወለድ ወበ ሥፖረተ ሠገንረስ ጎዱስ ማሕየዊ እምእለ ተጋደሱ ገድለ ዐቢየ አንዘ ሀለው በሕይወቶሙ ተጸምደ በጾም ወበሎት ወበስኢል ወበሰጊድ እንዘ ያተርፍ እምኔሆሙ ምዕራፍ ያ ሣሀ ከዚህ በኋላም ያስኬማ በምንከስና መሰረቶች እንደሆኑ እንደ አንጦንስና አንደ መኃርስ በሶስት ሰዓት ጌታ የተቀበለው የሾህ አከሊል አምሳያ የሚሆን መንፈሳዊ ቆብን ሰጠው ጀ እጀራሳይበላ ውሀ ሳይጠጣ በጾምና በጸሎት በስግደት አምስት መቶ ስልሳ ሁለት ዓመት በተጋደለ በገብረ መንፈስ ቅዱስ እጅ ዮሐንስ በገዳም የታጠቀው የቁርበት ቅናት አምሳያ የሚሆን ሰማያዊ ቅናትን ሰጠው ሥጋ ማርያም የሚባል የእመቤታቸን የሥጋ ምሳሴ የሚሆን የደረት ልብስን ሰጠው በሕይወታቸው ሳሉ ታላቅ ገድልን ከተጋደሱ ቅዱሳን ይልቅ በአብና በወልድ የባህርይ ሕይወት በሚሀን በመንፈስ ቅዱስ ፈቃድ ይህንን ቆብና አስኬማ የቁርበት ቅናት እና የደረት ልብስን የመነኮሳትንም ሥርዓት ሁሉ ተቀብሎ ከእነሱ አትርፎ በጾምና በጸሎት በልመና እና በስግደት አገለገለ ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ወውእቱ ይንዕስ እምኔሆሙ በመዋዕል ወይትሌዓል በውል እምኀበ ኩሎሙ ቅዱሳን እለ ውስተ አጽናፈ ዓለም ጁ ወዝንቱ ጻድቅ ዘርዐ ቡሩከ ዘይቀውም በመዓልት ወበሌሊት ዘአንበለ ድካም ወይጴሲ ጸሎተ ኩሎ ጊዜ ዘእንበለ ዕረፍት። ወለውእቱ ማይ አልቦቱ ማኅደር ወምዕራፍ ዘየኃድር ቦቱ በታሕቱ ወኦልቦቱ ምስማከ ወድንጋግ በላዕሉ ዘይትዌሰን ቦቱ አላ ምሉዕ ውእቱ ሁጌኤ ኀ ም እምላዕሉ እስከ ታሕቱነፉ ወአልቦ ዘየአምሮ ለውእቱ ሀገር ወለውእቱ ማይ ዘሀሎ ውስቴቱ ዘአልቦቱ ወሰን ወድንጋግ ከመ አብ ሕርት ወከመ አፍላግ ዘይትዌሰኑ ከ ምዕራፍ ከአድማስ እስከ አድማስንደርሰ በተ ያበራ ዘንድ በወስጡ የፀሐይ ብርሕ ወደ ሌለበት በሌሊትም ያበራ ዘጌዬ የከዋከብት ብርሃን ወደ ሌለበት ሀዢ ይሄድ ዘንድ አዘዘው ፅ በዚያም ሀገር መዓልትና ሴሊት በጋና ከረምት የለም በዚያም ሀፒዢ ከላይ እስከ ታች የሚደርስ ውሃ መልቷል ለዚያም ውሀ በታች የሚደርስበት እና የሚከማችበት የለውም ከላይ ደግሞ የሚወሰንበት ድንበር የሰውም ከላይ እስከ ታቸ ሁል ጊዜ ምሱዕ ነው እንጂ ያን ሀገር የሚያውቀው የለም ያም ውሃ በአሸዋ በድንበር እንደሚወሰኑ ወውሀዎችና ባሕሮች ድንበርና ወሰን የለውም ገድለ ዘርዐ በሩከ ወእግዘአብሐርፈጠሮ ወአገበር ምሉዐ ወሠወር በጥበቡ ከመ ኢያአምርዎ ጠቢባን ወኢይርአይፇ ቅዱሳን አለ ውሰተ ሰማይ ወአለ በምድር ወውአቱሰ መነኮስ ነ ሥልጣነ ወመባሕተ አምኀበ አግዚኡ ብሑት ወሥሱጥ ወኃያል ኀለፈ እም አድማስ ወበጽሐ ውስተ ሀፒ ዘምሉዕ ውስቴቱ ማይ ወጽልመት ሖረ ወበጽሐ በአሐቲ ዕለት ኅበ ኢይከሱ መላእከት በጺሐ ኀበውእቱ ማደ ወእንዘ የሐውር ለለዕለት ወለለ ሰዓት እስከ ዓመት በጺሖ ህየ ይትመየጥ በቅጽበት ውስተ ሀገሩ ዘነበረ ባቲ ሙቁሐ በስሙ ለዘአርአእዮ ዘንተ ሀገረ ወዘሰወሮ እምኩሉ ወዘንተ ማየ ምሉዐ እምላዕሉ እስከ ታሕቱ ዘአልቦቱ ወሰን ምዕሪና ጥበበኞች እንዳያውቱት በሰማይና በምደር ያሉ ቅዱሳንም እንዳያዩት ሙሉ አድርጐ ፈጥሮ እግዚአብሔር ሰወረው ያም አባታችን በሁሉ ላይ ሥልጣን ካለውና ኃያለ ከሚሆን ከፈጣሪው ሥልጣንን ተቀብሎ እስከ አድ ድረክ ሄዶ በሙስጡ ጨለማና ውሀን ፎደተመላ ሀገር ደረሰ ባንዲት ቀን መላእከት ስንኳ መድረስ ከማይችሉበት ከዚያ ውሀ ዴረሰ በየቀኑና በየሰዓቱ እስከ አንድ ዓመት ድረስ ወደዚያ እየፍደ ይህን ሀር ከላይ እስከ ታች የላውን ሮሰን ድንበር የሌለውን ይህን ውሀ ባሳየውና ከከፉ ነገር ሁሱ በሰወረው በኢየኑስ ከርስዩነ ስም ታስሮባት ሮደ ነበረባት ሀኩ በፍጥነት በቶጽበትነ ይመለስ ነበር በከበፀበ ህቪከ በበበበ ገድለ ዘርዐ በፋክ መመመ አባታችን ከዚያ ሂኗ ያም ጻድቅ አባታችን ከዚያ ፐ ወመጺኦ እምሀየ ውእቱ ጻድቅ ነገረነ ዘከመ አርአዮ እግዚአብሔር ዘንተ ሀገረ ዘሰወሮ እም እለ ያፈቅርቻ ወዘንተ ማየ ምሉዐ ዘኅብዖ እም እለ ይጸመድፆዖ ወንሕነኒ ሰሚዓነ ዘንተ ነገረ እምቃለ ዚአሁ አእመርነ ወአመነ ከመ አርአዮ እግዚአብሔር ወከሠተ ሎቱ ኩሎ ኅቡዓቲሁ ወዝ ውእቱ ነር ዘሰማዕነ አምኃቃሱ ሀ ወዘንተ ተአምራተ ወመንከራተ አርአዮ አግዚአብሔር ለፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነዘርዐ ቡሩከ ወከማሁ ይግበር ለነ እግዚአብሔር ተአምራተ ወመንከራተ ለውሉዱ እለ ንገብር ተዝካሮ ወንጴውዕ ስሞ ወንትመኀጎዐን በጸሎቱ ለዓለመ ዓለም አሜን ምዕራፍ ሄሄ ተመልሶ ከወዳጆቹ የሰወረው ይህን ሀገር እና ከሚያገለግሉት ይህን የመላ ወሀ የሰወረውን አግዚአብሔር እንደገለጠለት ነገረን እኛም ይህን ነገር ከአንደበቱ ሰምተን አግዚአብሔር የሰወረውን ሁሉ ገልጦ እንዳሳየው አወቅን አመንን ይህም ሁሱ ነገር ከአንደበቱ የሰማነው ነው እግዚአብሔር ይህን ተአምራት ብፁዕና ቅዱስ ለሚሆን አባታችን ዘርዐ ቡሩክ እንደ ገለጠለትዬ እንዲሁ አግዚአብሔርም ድንቅ ድንቅ ተአምራትን መታሰቢያውን ለምናደርግ ስሙንም ለምንጠራ በጸሎቱም ለምንማፀን ለእኛም ያድርግለን ለዘለዓለም በእውነት አሜን ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ከፍል ምዕራፍ በስመአብ ወወለድ ወመንረስ ቅዱስ አሐዳ አምላከ አግ ናፍቅሮ ለአግዚአብሔር አነውየ ወአኅትየ በኩሉ ልብነ ወበኩሉ ሕሊናነ ወንንግር ዕበያቲሃ ለእግዝእትነ ማርያም ወንስግድ ለዕፀ መስቀል ከቡር ዘቦቱ ተሰቅለ አግዚእነ ወቦቱ ቤዘወነ ወበደሙ ተግሣየጠነ ወንንግር ዜና ተአምራቲሁ ለአቡነ ዘርዐ ቡሩክ ሐዋርያነ ዘተፈነወ ውስተ ምድርነ ወመጽአ ውስተ ሀፒዢነ ወገብረ ተአምራተ ወመንከራተ ሐዲሳተ በቅድሜነ ወለውእቱሰ መነኮስ ትሩፈ ምግባር ወሠናየ ገድል አዘዞ እግዚአብሔር በቃሉ ከመ ይቁም ወበተ ርእሰ አድማስ ወከመ ይባርከ ምሥራቶ ወምዕራበ ሰሜነ ወደቡበ ወይንትሕ ላዕሴሁ በእስትገፋሰ አፉሁ ነፋሳተ ምሕረት ወይብጸሕ ወእቱ ገፍሐት ምዕሪፍ አምስተኛ ከፍል ሀያ አንደኛ ምዕራፍ አንድ አምላከ በሣሆን በአብና በወልድ በመነፈስ ቅዱስ ስም አምነን ወንድሞቼና እኀቶ ሆይ በዋጹፃ ልባችንና በቁርጥ ሀሳባችን አግዚአብሔርን አንውደደው የአመቤታችንን የማርይም ገናንነቷን አገናገር ጌታችን ኢየሱስ ከርስቶስ ተሰቅሎ እኛን ለአዳነበት በደሙ እኛን ለዋጀበት ለዕፀ መስቀልም እንስገድ ተልኮ ወደ ሀገራችን የመጣ በፊታቸንም ድንቅ ድንቅ ተአምራት ያደረገ ሐዋርያም ሁኖ ያስተማረን የአባታቸን የዘርዐ ቡሩከ የተአምራቱን ዜና አንናገር ሾ በሥራው ፍጹም የሆነና ገድሉ ያማረ ያንን ጻድቅ አባታቸንን በአድማስ ራስ ቆሞ ምሥራቁንና ምዕራቡን ሰሜኑንና ደቡቡን እንዲባርክ በአፉ እስትንፋስም የምሕረት እስትገፋስ እፍ እንዲል እስትንፋሱም ከአድማስ እስከ ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ውለተ ዓርባዕቱ መዓዝኒሃ ለምድር አድማስ ጽንፍ አስከ ጽንፍ ይደርስ አእምጽንፍ እስከ አጽናፈ ዓለም ወነገሮ ዳግመ ከመ በወእቱ ንፍሐት ይትቀደሱ አሕዛብ እለ ኢይጠመቁ በስሙ ወይኩኖሙ ጥምቀተ ወይኩን ሎሙ ከመ ዘተጠምቁ አማይ ወእመንፈስ ቅዱስ በዕለተ ሞቶሙ እንዘ ይትመኀፀኑ በኪዳኑ ወይስእሉ ምሕረተ አምኀበ እግዚአብሔር አምላኩ በስመ ፍፍሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩክ ዘሰመዮ መድኀነ ዓለም ወወሀቦ ኪዳነ እንዘ ይብል ዝንቱ ኪዳን ዘነሣእኮ እምኔየ ይኩኖሙ ከመ ደምየ ዘውኀዘ እምገቦየ ወእምአባላትየ እመ ይመወቱ እንዘ ኢይጠማቁ ወሕዝብኒ አለ ተጠምቁ በስሙ ከቡር ወልዑል አመ ሐሙ በኀጢአቶሙ ወረኩሱ በምግባሮሙ ይኩኖሙ ለሥርየተ ኃጢአት ዝንቱ ንፍሐት አመ ተማኅፀኑ በጸሎቱ ወተአመኑ በኪዳኑ ምዕራፍ ቋፅ ጵ ዘንድእግዚአብሔር አዘዘው ፀ በስሙ ያልተጠመቁ አሕዛብ በእስትንፋሱ ምከንያት ልጅነት አግኝተው እንዲከብሩ በቃል ኪዳኑ ተማዕነው ሳይጠመቁ በሚሞቱበት ጊዜ ይህ ከእኔ የተቀበልከው ቃል ኪዳን ከጎኔና ከሰውነቴ እንደፈሰሰው ደሜ ይሁንላቸው ብሎ ሰዓሰም መድኃኒት አድርጎ ቃል ኪዳን በሰጠው በወዳጁ ብፁዕና ዋዱስ አባታቸን ዘርዐ በሩክ ስም ከአግዚአብሔር ምሕረትን ለምነው በሚሞቱበት ጊዜ በውሀና በመንፈስ ቅዱስ እንደተጠመቁ ይሁንላቸው ብሎ ዳግመኛ ነገረው በከበረና በገናና ስሙ የተጠመቁ ሕዝቡም በኃጢአታቸው በወደዊ ጊዜ በሥራቸውም በረከሱ ጊዜ በጻድቁ ጸሎት ቢማፀኑ በቃል ኪዳኑ ቢያምኑ ይህ እስትንፋስ የኃጢአት ማስተሥረያ ይሁናቸው አለው ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ወ ዐለማ ም እቱ ጸድቅ ትኣዛዘ ዚአብሖር ቆመ ውስተ አድማስ ከ ኪዳነ ዘኢተወህበ ለካልለን እምቅድም መዋዕል ወቀዊሞ ህየ ሹሐ ንፍሐተ ሳዊ ውስተ ገጻ ለምድር ድ ወበጺሖ ውስተ ኩሉ ምድር ውእቱ ንፍሐተ ሕይወት ዋደሰ ኩሎ ዓለመ ከመ ተቀደሱ በስሙ ለእግዚኦሙ አላ ሐሙ በኃጢአቶምሮ ወተቀን ለጌጋዮም ወእምዝ ወሀቦ አግዚአብሔር ፈረሰ መንፈሳዌ ዘይቀድም ሩጸቱ እመሳእከት ወይቀልል እምነፋሳት ወይበጽሕ በቅጽበት እምባሕር እስከ ባሕር ከመ ቦቱ ይማዕ ሮ ወያግርር ሎቱ ታሕተ እገሪሁ ወይማህርከ ኩሎ ዓለመ እለ ኢየአምኑ በስሙ ለንጉሠ ስብሐት ዘፈጠሮሙ ወጸገዖ ሰይፈ በሲሐ ዘይበጽሕ ለስከ ማዕምቀ እሳት ወፍካሬሁ ለውእቱ ሰይፍ በሊሕ ዘይበጽሕ እም አድማስ አስከ ሰማይ ውእቱ ረኪበ ሥልጣን እምኀበ እግዚአብሐር ሰዓለመ ዓለም አሜን ጺ በበ ይሀ ይድኑ አጋን እግዚአብርን ትእሻቨ በሰማ ጊዜ ዚህ ሁሉ በፊት ሰሌሎች ያለተሰጠ ን ኪዳንን ተቀብሎ በእድማስ ላይ ዋመ በሆም ሞ መሀሳዊ እስትንፋሱን በምድር ላይ አፍ አላሳ ቿ ያም የሕይወት እስትንፋስ በኣራሩ መዓዝን ደርሶ በኃጢአታቸው መከራ የተቀበት ለበደላቸው የተኋ ሰዎች በፈጣሪያቸው ስም አንደ ከበሩ ዓለሙን ሁሉ አከበረ ከዚህ በኋላ ፍጥነቱ ከመላእከት የሚቀድም ከነፋስ የሚቀልል ጠላቱን ድል ይነሣበት ዘንድ ከእግሩ በታችም ያስዝለት ዘንድ በፈጠራኛው በከብር ባለቤት ስም የማያፖኑትን ሰዎች ሁሱ ይማርከ ዘንድ በፍጥነት ከባሕር እስከ ባሕር የሚደርስ መንፈሳዊ ፈረስን ሰጠው አስከ ጥልቁ እሳት የሚደርስ የተሳላ ሰይፍን ሰብው ከምድር እስከ ሰማይ የሚደርስ የቪያ ሰይፍ ትርጓሜም ከእግዚአብ ኣር ዘንድ ስልጣንን ማኅኘት ማሰት ነው ለዘለዓለሙ አሜን በከበፀበ ህቪከ በበበበ ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ምዕራፍ በስመአብ ጦጦለድ ጦቱህገስ ትዱስ አሐዱ አምላክ አዩን ወካዕበ ወሀቦ እግዚአብሔር ለፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ቡሩክ ወይቤ ዘነሥአ እምአልባሲከ ወእምአጽፋሪከ ወእምሰእርተ ርእስከ ወእምጽሕምከ ወእም አጽፍከ ዘአኃዘ በአንግድዓሁ ወፆሮ ከመ ማዕተብ በመዝራዕቱ ወሐነቆ በከሣዱ ወቀነቶ ከመ ቅናት ውስተ ሐኃሁ ይትኃደግ ሎቱ ኃጢአቱ ወትበዝኀ ሎቱ ጽድቁ በቅድመ እግዚአብሐር ወይ ድኅኑ ደፍቱ ወአዋልዲሁ ወውሉደ ውሉዱ ኦስከ ጃወጀቱ ትውልድ ይለዘቶ። ዯጹሥ ሉሉ አ ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ከፍል ምዕራፍ በስመአብ ወወልድ ወ ፐፈስ ቅዱስ አሐዳ አምላከ አሜን ንጽናዕ ወንቁም አሐወየ በሃይማኖት ርትዕት ወንትሐነጽ ፍቁራንየ ዲበ መሠረተ ነቢያት ወሐዋርያት ከመ ይከሥት ለነ አግዚአብሔር ኀቡዓተ ሥኑ ሰማያዊት ወገንግር ውስተ ኩሉ ዜና ተአምራቲሁ ለአቡነ ዘርዐ በሩከ ልሳነ ዕፍረት ዘከመ ገብረ ሎቱ እግዚአብሔር በሣህሀሉ ወበምህረቱ እንዘ ሀሎ ዕፅወ ውስተ ቤተ ሞቅሕ ወለውእቱሰ ጻድቅ መነኮስ አዘዞ አግዚአብሔር እንዘ ይብል ኦ ፍቁርየ ጽናዕ ወጥባፅ ወተወከፍ ኩሎ መከራ ዘመጽአ ላዕሌከ በትዕግሥት ወበአኩቴት አስመ አነ እመጽእ በብዘህ መከራ ወበብዘህ ነዝር ከመ አነ አመከረከ ከመ ያሜከርዎ ወይፈትንዎ ለወርቅ በእሳት ምዕራፍ ስድስተኛ ከፍል ሀያ ስድስተኛ ምዕራፍ አንድ አምላከ በሚሆን በኣብና በወልድ በመንራስ ቅዱስ ስም አምነነ ወንድሞቹ ሆይ በተናት ሃይማናት ጸንተን እንኑር ወዳጆቹ ሆይ እግዚአብሔር ሰማያዊ ዕውተትን ይገልጽልን ዘንድ በነቢያትና በሐዋርያት መሠረት እንታነዕ በእስር ቤት ውስጥ ተዘግቶበት ሳለ አግዚአብሔር ቸርነቱንና ይቅርታውን እንዳደረገለት ልሳነ ፅፍረት የተባለ የአባታችን ዘርዐ በሩከክ የተአምራቱን ዜና በየሀገሩ እንናገር ያንም ጻድቅ አባታችንን ወርቅን በእሳት አንዲፈትኑት በብዙ መከራ አና በብዙ ነገር እፈትንህ ዘንድ እመጣለሁና ፈጽመሀ ጽና ባንተ ላይም የሚመጣውን መከራ በትዕግስትና በምሥጋና ተቀበል ብሎ እግዚአብሔር አዘዘው ከ ረጠ ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ወሰሚዖ ወእቱ ጻድቅ ትእዛዘ አግዚኡ ተዐዝሠ ዘበጽሐ ላዕሌሁ ወተመከረ ብዙኀ መከራ ወእንዘ ከመዝ ይትዔገሥ መጽአ ዱ ገብር እም አግብርቲሁ ለገጉሥ ተአዚዞ ለቃለ ንጉሥ ወቦአ ወስተ ቤት ወበጽሐ ኀበ ሀሎ ውእቱ አረጋዊ ዘይነብር ሙቁሐ ወስተ ቤተ ሞቅሕ ወበጺሖ ቆመ ቅድሜሁ በግርማ ዓቢይ ወተናገረ ነገረ ፅኩየ በከመ ነገሮ ወአዘዞ እግዚኡ ወሰሚዖ ውእቱ ጻድቅ አረጋዊ ነገሮ ለውእቱ ገብር መልአከ ቃሉ ለዕልወ ሃይማኖት ይቤሎ ለውእቱ ገብር ለምንት ትትናገር ነገረ ዕከይ ኦ ገብር ዕኩይ ሳዕኩ ለወላዴ ዕከይ ወሰሚዖ ውእቱ ገብር ዘንት ነገረ እምቃለ ውእቱ አረጋዊ ተቆየዐ ፈድፋደ ወዘበጦ ናላሁ ወተሰብረ ርእሱ ወውኀዘ ደሙ ከመ ፈለግ ምፎፎሙ ሎሙ ምዕራፍ ሃ ያም ድቅ ሽማግሌ አባታችን የፈጣሪውን ትአዛዝ ሰምቶ የደረሰበትን መከራ ሁሉ ታግሶ ተቀበለ በብዙ መከራም ተፈተነ አገዲህ እየታገሠ መከራ ሲቀበለል ከንጉሥ ሎሊዖች ሰራተኛች አንዱ ከንጉሠ ታዝዞ መጥቶ ከቤት ውስጥ ገበቶ ያ ሽማግሌ አባታችን ከታሰረበት ደርሶ ከፊቱ ቆመና በታላቅ ማስፈራራት ጌታው እንዳዘዘው ከፉ ነገርን ተናገረው ያም ጻድቅ ሽማግሌ አባታችን ሃይማኖቱን የካደ የቃሱ መልእከተኛ የሚሆን የዚያን ባሪያ ነገር ሰምቶ አንተ የከፋት አባት ተላላኪ ከፉ ባሪያ ሆይ ለምን ከፉ ነገርን ትናገራለህ አለው ያም ባሪያ ከሽማግሌው አባታችን አንደበት ይህንን ነገር ሰምቶ እጅግ ተቆጣና መሀል አናቱን መታው እራሱም ተገመሰ ደሙም እንደ ውሃ ፈሰሰ ገድለ ዘርዐ ቡሩክ ከ ውጭ ደሙም ከራሱ አስከ ትሮሮዉ ወሶበ ውኀዘ ደም እምርእሱ እስከ ናላሁ መጽአት ፍጡነ አግዝእትነ ማርያም ወቦአት ኀበ ሀለወ ውእቱ ጸድቅ መነኮስ ወበዊኣ ኀቤሁ ተመጠወቶ በአዴሃ ለዘውኀዘ ደም እምርአሱ ወእምናላሁ ወአውጽአቶ በኖጎት ወእውኀኅዘቶ ውስተ መካን ኀቡዕ ከመ ኢይርአዮ መኑሂ እምሰብእ ዘእንበለ ባሕቲታ ሀ ወእምጽንዓ መከራ ሶበ አንጸፍጸፈ ደም አምዘባኑ ወውኀዘ ከመ ማይ ውስተ ምድር ትመጽእ ቅድስት ድንግል ማርያም ኀቤሁ ወትሔውጾ ኩሎ ጊዜ አእሚራ ከመ አልቦቱ አብ ወእም ወአዝማድ በዝንቱ ዓለም ዘይናዝዞ ወዘያጸንዖ በጊዜ ኀዘኑ ወመከራሁ ዘእንበሌሃ ወዘእንበለ ወልዳ ወመጺአኣ ይእቲ ንግሥት አግዝእትነ ማርያም አሙ ለብርሃን ትናዝዞ ወታጸንኦ ወትሔድፍ ሎቱ በሰበን ዘውስተ እዴሃ ውእተ ደመ ምዕራፍ በፈሰሰ ጊዜ አመቤታችን ደን ማርያም ፈጥና መጥታ አባታችን ካለበት ቦታ ገብታ ከሪሴ ከናላው የፈሰሰውን ደም በእ ተቀብላ በመስኮት አውጥታ ከእር በቀር ማንም ሰው አንዳ በስውር ቦታ አፈሰሰቸው ሀ ከመከራውም ጽናት የተክ ከጀርባው ወደ መሬት ደሙ ሲፈስ አይታ ከእርሷና ከልጄ በቀር በዚህ ዓለም በመከራውና በጎኀዘኑ ጊዜ የሚያረጋጋውና የሚያጽናናው እናት አባት አኀት ወንድም ዘመድ እንደሌለው አውቃ ቅድስት ድንግለ ማርያም ወደ እርሱ አየመጣች ሁል ጊዜ ትጐበኘው ትጠይቀው ነበር የብርሃን እናት ቅድስት ድንግል ማርያም መጥታ ታጽናናውና ታረጋጋው ነበር ቀንና ሴሊት ከሰውነቱ አየወጣ አንደ ውሃ ገድለ ዘርዐ ቡሩከ ጳፈጽቸ አምዘባኑ ወይከውን የ ማይ ኮምኩሉ አባሉ በመዓለት ሌሌት ወተኀብዕ ሎቱ ከ ጦኢርኦየ ሰብአ አስመ አሙ ይእቲ ት ወመዋቀሪተ ነፍሱ መዩርህ ወዘንተ ኩሎ ተአምረ ወመንከረ ዘገብረ ሎቱ እግዚአብሔር ጠዘተልእከቶ እግዝእትነ ቅድስት ዓባል ማርያም ወላዲተ አምላከ ወዘተመጠወት በአዴሃ ደመ ዘውኀዝዘ አምአባሱ ወእምናላሁ ነገረነ ወአይድዐነ አሐዱ ብአሲ ወልዱ ወፍቁሩ ለውእቱ ጻድቅ መማነኮስ ወዘጎብፈ ምስሌሁ በሃይማኖት ወስሙ ወልደ ከርስቶስ ወሊቀ ሐራ ዘንጉሥ መፍቀሬ ሃይማኖት ዮሐንስ ይአዜሰ ኮነ ሐራ ዘከርስቶስ ኀዲጎ ኩሎ ንዋዮ ወጥሪቶ ወኩሎ ዘቦቱ ወአምነ በስሙ ለከርስቶስ ዘተሣየጠነ በደሙ ወቤዘወነ በመስቀሉ ወጸንዐ በሃይማኖት ርትዕት እንተ ሐዋርያት በርባው የሚፈሰውን ደምም በእጄ በያዘችው መሀረብ ትጠርግለት ነበር ሰው አገዳያየው የምትፈራ እናቱ እርሱን ትወደዋለች አና ስ አግዚአብሒርያደረገለትን ይህን ሁሉ ድንቅ ተአምርና አምላከን የወለደች ቅድስት ድንግል ማርያም ከእራሱና ከሰውነቱ የፈሰሰውን ደም በእጄተቀብላ ያገለገለችውን ሁሉ የዚያ ጻድቅ መነኩሴ አባታችን ልጁና ወዳጁ የነበረ አንድ ሰው ነገረን ያም ሰው በሃይማኖት የሚመስለው ሲሆን ስሙ ወልደ ከርስቶስ ይባል ነበር ሃይማኖቱን ለሚወድ ዮሐንስ ለሚባል ንጉሥ የሠራዊት የጭፍራ አለቃም ነበር ዛሬ ግን ገንዘቡን ጥሪቱን ያሰውገ ሁሉ ገብረት ትቶ የከርስቶስ ጭፍራ ሆነ በደሙ በገዛን በመስቀሉም በዋጀን በከርስቶስም ስም አምኖ ሐዋርያት ባስተማርዋት በቀናች ሃይማኖት ጸንቶ ኖረ በከበፀበ ህቪከ በበበበ ጾ ገድለ ዘርዐ ቡሩክ ሾ ወነበረ ብዙኀ መዋዕሰ እንዘ ኢየነብር ግብረ ምስሰ ዕልዋነ ሃይማኖት እለ ከሀድዎ ሰከርስቶስ ወሰመይዎ ብእሴ ዕፅሩቀ ወፈሰጥዎ እምአቡሁ ወአምሕይወቱ ዘሀሎ ላዕሌሁ ወረሰይዎ ኤ ከፍለ ለከርስቶስ እምድኀረ አሐዱ ከዊን በመንከር ግብር አምድኀረ ተዋህዶ ጽኑዕ ዘኢይትሌለይ ወዘኢይትከፈል ወውእቱስ ብእሲ መፍቀሬ ሃይማኖት ዘስሙ ወልደ ከርስቶስ ተወከፈ ኩሎ መከራ ዘበጽሐ ሳዕሴሁ እምእደ ዐላውያን ከመ አቡሁ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ዘነገሮ ኀቡዓቲሁ ወምሥጢራቲሁ ከመ ይንግር ለኩሉ አምድኀረ ሞቱ ወውእቱኒ ጻድቅ መነኮስ አቡሁ ይገብር ሎሎቱ ይእዜ ተአምራተ ወመንከራተ ወየዓቅቦ አምኩሱ ዕኩይ ወያድኀኖ እምእለ መከሩ ላዕሌሁ ዕኩከየ ምከረ ከመ ይቶትልዎ ወያሕምምዖ በዝንቱ ዓለም ወዘንተ ምዕራፍ ቫነ ሾ ከርስቶስን ዕሩቅ ብእሲ ብላጭ ከባህርይ አባቱ ከአብ በሕለውናቤ ካለ ከባህርይ ሕይወቱ ከመገፈነ ቅዱስ ለይተው በግብረ መንፈስ ቅዱስ ከማይሰይና ከማይከፈለ ተዋህዶ በኋላ ሁለት አካለ ሁለት ባህርይ ብለው ከካዱ ሰዎች ጋሪ በሥራ ሳይገናኝ ብዙ ዘመን ኖረ ሃይማኖቱን የሚወድ ስሙ ወለደ ከርስቶስ የሚባል ያ ሰው አባታችን ከሌላው ሰውሮ የነገረውን ምስጢር ከሞተ በኋላ ለሰው ሁሱ እንዲነግር እንደ አባቱ አንደ ብፁዕ አባታችን ዘርዐ ቡሩከ ከጠላቶቹ የደረሰበትን መከራ ሁሱ ተቀበሰ ያም ጻድቅ ዘርዐ ቡሩክ አባቱ እስከ ብዙ ዘመን ተእምራትንና ድንቅ ድንቅ ነገርን ያደርግለት ነበር ከከፉ ነገርም ይጠብቀው ነበር ሲገድሉት በዚህ ዓለምም መከራ ሊያጸኑበት ከፉ ምከር ከመከሩበት ሰዎች ገድለ ዘርዐ ቡሩክ በእደ ወላዲሁ ሄ ዘንተኒ ተአምራተ ሰሚዓነ ጳሐፍናሁ ንሕነ ይሰማዕ ለኩሉ ዓለም ለዓለመ ዓለም አሜን ምዕራፍ በስመአብ ወወለድ ወመገሪስ ቀዳስ አሐዱ አምላከ አሜን ወገብረ ዳግመ ተአምራተ ውእቱ መነኮስ ወሰአከ ኀቤነ ሶበ ለአከት ኅቤሁ ብእሲት እንዘ ትብል እወጽእ እምቤትየ ወአኀድግ ኩሎ ንብረትየ ወእነብር ምስለ ውሉድከ ወአዋልዲከ ወአትኤዘዝ ለከ ወአአምገ በሃይማኖተ ዚአከ ወእመውት ምስሌከ ወምስለ ውሉድከ ወሰሚዖ ውእቱ ጻድቅ መነኮስ ለአከ ኅበ ይእቲ ብአሲት እገተ ስማ አርሴማ እንዘ ይብል ኢትየኢ እምቤትኪ ወኢትትፈለሰጢ አምአዝማድኪ ወኢት ኀኅድጊ ብእሴ ዘወሀበኪ ውሉደ ተአምራተ ዞገብረ ሎቱ እግዚአብሒር የ ሄስኔ ነበር እግዚአብሒር ይህንን ተአምራት የሚያደርግለት በጻድቁ ዘርዐ ቡሩነአባቱ ሥልጣን ነበር እኛም ይህን ተአምራት ሰምተን ለዓለም ሁሱ እገዲታወቅ ጻፍነው ለዘለዓለሙ አሜን ሀያ ሰባተኛ ምዕራፍ አንድ አሃላከ በሚሆን በአብና በወልድ በመሃፈስ ትዱስ ስፃ አምሃነን ሦ መነኩሴ አባታችን ዳግመኛ ተአምራትን አደረገ ከቤቴ ወጥቼ ሀብቴን ትቼ ከወንዶችና ከሴቶች ልጆችሀ ጋር እቀመጣለሁ እታዘዝህ አለሁ በሀይማኖትህም አምናለሁ ካገተና ከልጆችሀ ጋር እሞታለሁ ብላ አንዲት ሴት ወደ እርሱ በላከችበት ጊዜ ወደ አኛ ላከ ያም መነኩሴ አባታቸን ሰምቶ ከዘመዶችሽ ተለይተሽ አግዚአብሔር የሰጠሸን ባልሽን ትተሽ ከቤትሽ አትውጪ ሁለት ልጅ ትወልጃለሽና ከባልሽ ጋር ኑሪ ብሎ ስሟ አርሴማ እግዚአብሖር ወዩምትባል ወደ ዚች ሴት ላከ። መ ወደን መመ ጨጨ ዜዜዜ ያች ኅዞት አዝማዲሃ ወደንገፁ ብዙኀ ሞኙ ሄ ወርእዮ ውእቱ ጻድቅ ከመ አምጽእዋ ወገደፍዋ ውስተ እዴሁ ለይእቲ ብአሲት ዘሞተት በፍኖት አንዞ ያመጽእአዋ ኀሰፈ ወቦአ ውስተ ቤቱ አስመ ውእቱ ጻድቅ የአምር በመንፈስ ቅዱስ ከመ ኢኮነ ጊዜሁ ለሞት ወለምሕረት ወበህዳጥ ጊዜ አዘዘ ያምጽእዋ ወያብእኖ ውስተ ቤቱ ወሰሚዖሙ ትአዛዞ አገበርዋ በቅድሜሁ ወይእተ ጊዜ ጸሰየ ኅበ አግዚአብሔር ከመ ያልብሳ አልባሰ ምንኩስና ወባረከ ላአሌሃ በትእምርተ መስቀል ወአልበሳ አልባሰ ምንኩስና ወሶቤሃ ተንሥአት ይእቲ ብእሲት ከመ ዘንቃህ እምንዋም ወሐይወት እሞት ወርእዮሙ አዝማዲሃ ወሰብአ ቤታ ወእለ ሀለው ህየ ተፈሥሑ ዓቢየ ፍሥሓ ወአንከሩ ኩሎሙ እለ ርእዩ ዘንተ ተአምረ ወተበሀስ በበይናቲሆሙ ውእቱሰ ጻድቅ ያን ጊዜ እናት አባቷ አዘኑ እጅግም ደክጡ ወደ ቤቱ ወስደው ሞደ አርሱ አቀረቧት በፊቱም አስቀመጧት ያም ጻድቅ በመንግድ የሞተችቱን ሴት አምጥተው ከፊቱ እንደ ጣሏት ባየ ጊዜ ትቷቸው ሄዶ ከቤቱ ገባ ያ ጽድቅ አባታችን የሞትና የምሕረት ጊዜ አንዳልሆነ በመገፈስ ቅዱስ ተገልፆለት የአውቃልና ከጥቂት ጊዜ በኋላ አምጥተው ከቤቱ እንዲያስገቧት አዘዘ ቿ እነርሱም ትእዛዙን ሰምተው አምጥተው ከፊቱ አስቀመጧት ያን ጊዜም አሥነሥቶ ያመነኩሳት ዘንድ ወደ እገዚአብሔር ጸለየ በመስቀል ምልከት ባርኮ የምንኩስና ልብስ አለበሳት ያን ጊዜም ከእንቅልፉ እንደሚነቃ ሰው ፈጥና ተነሳች ከሞትም ዳነች ሀ ዘመዶቿ እና ቤተሰቦቿ በዚያ ቦታ ያሉት ሁሉ እጅግ ደስ አላቸው ዘደሰቱ ይሆን ተአምር ያዩትም ሁሱ አደነቁ እርስ በእርሳቸው ይህ ጻድቅ አባታችን ሙት በማሥነሣት ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ባቷ ድውይ በመፈወስ እንደ ይገብር ከመ እግዚአብሔር ተአምራተ በአንሥኦ ምውታን ወበፈውሶ ድውያን ወለነሰ ሰብአ ይመስለነ እመ ንሬእዮ ምስሌነ እንዘ ይበልእ ወይሰቲ ወእምድኅረ ርእዩ ተአምራተ ተመይጡ ውስተ ቤቶሙ ምስለ ይእቲ ብእሲት ዘሞተት ወሐይወት እሞት በጸሎቱ ለዝንቱ ጻድቅ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ እንዘ ይሴብሕዎ ለአግዚአብሔር ዘይሁቦሙ ሥልጣነ ለፍቁራኒሁ ከመ ያንሥኡ ሙታነ በስእለቶሙ ዘሰአሉ ኅቤሁ ወይእቲኒ ብአሲት አእኩተቶ ለእግዚአብሔር ወወደሰቶ ለብፁዕ ወለቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩክ ዘአንሥኣ አሞት በጸሎቱ ወሀለወት እስከ ይእዜ ወዘንተ ተአምረ ወመንከረ ገብረ እግዚአብሔር ለፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ከማሁ ይግበር ለነ ተአምራተ ወመንከራተ በጊዜ ሕማምነ ወያንሥአነ በጸሎቱ በዕለተ ሞትነ ወይናዝዘነ በጊዜ ኀዘንነ ለዓለም ዓለም አሜን እግዚአብሔር ተአምራት ያደርጋል ለአኛ ግን ሲበላና ሲጠጣ ስላየነው እንደደም ሰው መስሎን ነበር ተባባሱ ተአምራቱንም ካዩ በኋላ በጻድቂቁ አባታቸን ጸሎት መታ ከተነሣቾ ከዚያቾ ሴትዮ ጋር በለመኑት ልመና ሙታንን ያሥነሠሥ ዘንድ ሥልጣንን የሚሰጥ እግዚአብሔርን እያመሰገኑ ወደ ቤታቸው ተመሰሱ ያቺም ሴት እግዚአብሔርን አመሰገነቸው በጸሎቱ ከሞት ያሥነሣት ብፁዕ አባታቸን ዘርዐ ቡሩክንም አመሰገነችው አስካሁንም በሕይወት ነበረች ለወዳጁ አባታቸን ዘርዐ ቡሩከ እግዚአብሔር ይህንን ድንቅ ተአምር አደረገለት በመከራችን ጊዜ አንደአርሱ ተአምራትን ያድርግልን በሞትንም ጊዜ በጸሉቱ ያስነሳን ባዘንም ጊዜ ለዘለዓለም ያረጋጋን ለዘለዓለሙ አሜን ከሪ ተዐም ረ ዘርዐ ቡሩከ ሎጮጳ። በበፀ ሃቪከ ርበባበበፎ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ነ ድ ወሰሚዖ እግዚአብሔር ጸሱቶን እግዘለብሐርም በወዳጁ በጪ ወስእለቶን ዘሰአላ ኀቤሁ በስመ ፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ወሀቦን ውሉደ ሀ ወይእተ ጊዜ ተፈሥሐ እማንቱ አንስት ወገብራ ተዝካሮ ወአፍቀራሁ ፈድፋደ ወነገራ ዜና ተአምራቲሁ ዘገብረ ሎን በጸሎቱ ወበስእአለቱ ለብአሴ አግዚአብሔር አቡነ ዘርዐ ቡሩከክ ወአላንቱኒ አንስት ሀለዋ እስከ ይእዜ እንዘ ይገብራ ተዝካሮ ለለ ዓመቱ ወለለ ወርጉ ወይጴውዓ ስሞ ወይትመኀፀና በጸሎቱ ወበስእለቱ ለዓለመ ዓለም አሜን አምር ፀ ተአምሪሁ ለብዑዕ ወለቅዳስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስሴነ ለዓለመ ዓለም አሜን ወካዕበ ገብረ ተአምራተ ውስተ ይአቲ ሀገር ላዕለ አሐቲ ብአሲት አባታቾን አቡነ ዘርዐ በሩከ ስ የጸለዩትን ጸሎት የለመኑትን ልመ ሰምቶ ልጅ ሰጣቸው ሀ ያን ጊዜም እነዚያ ሴቶች ደስ አላቸው ተደሰቱ መታሰቢያውንም አደረጉ እጅግ ወደዱት በአግዚአብሐር ሰው በብፁዕ አባታቸን በዘርዐ ቡሩከ ጸሎትና አማሳጅነት አግዚአብሔር ያደረገላቸውን ተአምራት ተናገሩ እነዚያም ሴቶች በወር በወርና በዓመት በዓመት መታሰቢያውን እያደረጉ ስሙንም አየጠሩ በጸሎቱና በአማሳጅነቱ እየተማፀኑ ኖሩ ለዘለዓለሙ አሜን አራተኛ ተአምር ጸሉቱና በረከቱ ለዘለዓለ በእውነት ይደርብንና ብፁዕ አባታቸን አቡነ ዘርዓ ቡሩክ ያደረገው ተአምር ይህ ነው ዳግመኛ በአንዲት ሀገር ውስጥ ሰይጣን በያዛት በአንዲት ሴት ላይ ቸ። ወርእዮሙ ሰብአ ይእቲ ሀር ዘንተ የዚያም ሀር ሰዎችም ተአምረ ዘይትገበር በጸሉቱ ለብእሴ ዘአብ ሰው ጸሎት የተደረገ እግዚአብሔ ተደሙ ወዉአገከሩ ምሥጢረ ዝንቱ ጻድቅ ወተማኀፀኑ በጸሎቱ ድ ወዘንተ ተአምረ ወመንከረ ገብረ አግዚአብኤር ለፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ከማሁ ይግበር ሰነ ለዓለመ ዓለም አሜን ተአምር ተአምሪሁ ሰብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሱ ምስሌነ ለዓለመ ዓለም አሜን ወሐለውሰበብእምእጦናነወበተ ሀገረ ጺማ እገተ ይእቲ ትዕይገተ ንጉሥ እለ የአምኑ በኢየሱስ ይሆነ ተአምራት አይተው አደነቁ በጸሎቱም ተማግፀኑ ቋ አዚአብቤርሃ ለወዳጁ ይህን ድገጐቅ ተአምራት አደረገ ለእኛም እአገዲሁ ያድርግልን ለዘለዓለሙ አሜገ ስድተኛ ተአምር ጸሎቱና በረከቱ ለዘለዓለም በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ አቧታቸን አቡነ ርዐ ቡሩከ ያደረገው ተአምር ይሀ ነው የቡሥ ሀገር በምትሆን ሂማ በምትባል ሀገር በጌታችን በኢየሱስ ከርስቶስ የሚያምኑ በእናቱ በከበፀበ ህቪከ በበበበ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ከርስቶፅ ወበወላዲቱ ቅድስት በፃድስት ድንግል ማርያም የሚያምኑ ድንግል ማርያም ወበመስቀሉ ከቡር ሕይወት መድኃኒት ራፊ በሆነው ወይትሜከሑ በሥጋሁ ወበደሙ በሥጋውና በደ የሚያምኑ ዘውእቱ ሕይወት ወመድኃኒት በአምስቱ አዕማደ ምሥጢር እና ወየአምኑ በቱ አዕማደ ምሥጢር በሥርዓተ ቤተከርስቲያንም የሚያምኑ ወሥርዓት ዘቤተ ከርስቲያን ምዕመናን ሰዎች ነበሩ የሱን ወያፈቅርዎ ሰብፁዕ ወለቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ አምአመ ሰምዑ ዜና ሃይማኖቱ ወትዕግሥተ ገድሱ ጅ ወነበሩ ብዙኀ መዋዕለ እንዘ ይትኤዘዙ ለቃሉ ወይትሰአከዎ በኩሉ ጊዜ እስከ አመ ፈለሰ ኀበ እግዚአብሔር እምዝንቱ ዓለም ወሶበ ስምዑ ዜና ፍልሰቱ ለብእሴ እግዚአብሔር በከዩ ብዙሀ ተጋቢኦሙ ውሰተ ውእቱ ሀገር ዘዘከርናሁ ቀዳሚ ወአምድኀረዝ ተማከሩ ደቂቁ ካህናት ወዲያቆናት ወመሀይምናን ይሑሩ ኀበ መቃብሩ ወይግበሩ ተዝካሮ በሀየ ምስለ ሰብአ ቤቱ ወይግበሩ ዓ ዕለተ ወበይእቲ ዕለት ትዕግሥት የሃይማኖቱን ጽናት ከሰሙ ጀምሮ ብፁዕ አባታችን ቡሩከንም ይወዱት ነበረ ዘርዐ ሾ ከዚህ ዓለም በሞት ተሰይቶ ወደ አግዚአብሔር እስኪሄድ ድረስ ሁል ጊዜ ሲታዘዙትና ሲላሳኩት ብዙ ዘመን ኖረ የአግዚአብሔርን ሰው ሞትን በሰሙ ጊዜ አስቀድመን ስሙን በጠራነው ሀገር ተሰብስበው እጅግ አለቀሱ ከዚህ በኋላ ልጆቹ ካህናት ዲያቆናት ምዕምናንም ከተቀበረበት ቦታ ሄደው ከቤተሰቦቹ ጋር የአርባ ቀን መታሰቢያ ሊያደርጉለት ተማከሩ በዚያቸም ዕለት በበሽተኞች መዳን እ ዖ ሠት እምደዌሆም ምሥጢረ ተአምራቲሁ ሻ ተ በሙታን ዘ ድውያን ወብዙኃን ሰብእ ከሐእ መት በዕውራን ማየት ምሪቱ ምሥጢር ተገለፀ ብዙ ወርእዮሙ ዘንተ ተአምራተ ዕጦገክሪተ ። ብ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ፐ ት ኀቤሁ ሐ አባታችን በአቡነ ዘርዐ ቡሩከ ጸሎትና ስተ ጠፈረ አግላነት ነው በቤቷ ጣራ ላይ ሩ ውስተ ቤታ ወይገብሩ የቀበሩት ቷ ውስጥ ዓራታ በታሕተ መንጸፋ ሯ ን በአስፅጋዋ በምንጣፏ ኩሎ ከሠተ ላቲ አስመ ወለቱ ውስጥ ያስቀመጡትን ሥ ራይ ሁሉ ገለጠላት እርሷ የእግዚአብሐር ሰው ግዚአብሐር ይእቲ ለብኮሶ አግዚአብሐ የድቱ አባታችን ለጅ ናትና ወእምዝ ርእዮ እግዚአብሔር ከዚህ በኋላ አግዚአብሒር በደሏን ባፍዓ ዚአሃ አዘዘ ተ ምአመናነ እይቶ እትፁ የሚወጠበት ከህናተ እሳ የአምኑ በስሙ ከመ በሸተቾች ከበሽታቸው የሚድኑበት አንቢቦሙ ወንገለ መጩዌሥተ ሰማያትን የምታወርስ መንግሥተ ሰማያት ዘይወጽኡ ቦቱ ወዝልለን አገብበው እገዲያጠምቋት ዎናፍስት ርኩሳን ወይትፌወሱ ቦቱ ሁለት ምአመናን በህናትገ አዘአ ዴውያን ብዙኃን እምደዌሆሙ ወውእቶሙኒ ሰብአ ካህናት በከርስቶስ ስም የተሰደዱ እነዚያ ምእመናን እለ ተሰዱ በእንተ ስሙ ካህናትም ምአመናገም ያቺን ሴትዮ ለከርስቶስ አጥመትኖ ለይእቲ አጠመቋት ብእሲት ወሶበ አጥመቅዋ በማይ ዘተቀደሰ በስሙና በወንጌል በተቀደስ ጸበል በስሙ ወበወንጌል ኀደረ ላዕሌሃ በጠመቋት ጊዜ መገፈስ ነ ወተፈወሰት አደረባት ከበሽታዋም ፈጽማ ዳ ይክ ተመለሰላት እንደ ወሐይወት እምደዌሃ ወገብእ ላቲ ልባ አእምሮኖም ጋፈ ወኮነት ሕያዊተ ከመ ቀዳማ ቀድሞዋም ፉህና ሀ ጻድቅ ብእሴ እግዚአብሔሩ አንከሩ ወአስተዓፀቡ ወይእቲኒ ብእሲት ተፈሥሐት ወአስተዓፀበት ወአእመረት ከመ በጸሰቱ ኮነ ላቲ ዝንቱ ኩሉ ተአምር ወመንከር ዘገብረ አግዚአብሔር ለፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነርዐ ቡሩከ ከማሁ ይግበር ለነአግዚአብሔር ተአምራተ በስሙ ወያቁመነ ምስለ እለ ይቀውሙ በየማኑ ለእለ ንገብር ተዝካሮ ወንዴውዕ ስሞ ወንትመሐፀን በጸሎቱ ለዓለመ ዓለም አሜን ተአምር ተአምሪሁ ለብፁዕ ወለቅዱስ አቡነ ዘርዐ በሩከ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስሜለነ ሰዓለመ ዓሰም አሜን ወሐለወት አሐቲ ብእሲት ፈራሂረተ እግዚአብሔር ወመፍቀሪተ ሃይማኖት እንተ ስማ ጽርሐ ቅድሳት ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ርቲ ይህን ተአምር አይተው ፈጽመው አደነቁ ያቺም ሴት ተደሰተች አጅግ አደነቀች ይህን ሁሉ ደንቅ ተአምር አግዚአብሐር ያደረገላት በጻድቁ አቡነ ዘርዐ በሩ ጸሎት እንደሆነ አወቀች አግዚአብሔር አንደ እርሴ ተአመራትን ያድርግልን መታሰቢያውን ሰምናደርግ ስሙንም ለምንጠራ በጸሎቱም ለምንማጸን ለእኛ በውነት ለዘለዓለም በቀኙ ከሚቆሙ ቀዱሳን ጋር ያቁመን ለዘሰዓሰሙ አሜን አሥራ ሶስተኛ ተአምር ጸሎቱና በረከቱ ለዘለዓለም በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ አባታቸን አቡነ ዘርዐ ቡሩክ ያደረገው ተአምር ይህ ነው ቅድመ ዓለም ከአብ ያሰ እናት የተወለደ ከኃጢአት ብቻ በቀር ሰው ሆኖ ድኀረ ዓለም ከእመቤታችን ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ፐ ቤተከርስቲያኑ ቅድስት ለዚየሱስ ከርስቶስ ዘተወልይዴ እምአብ እምቅድመ ዓለም ዘእንበለ እም ወበይኀሪ መዋዕል ዘተወልደ አማርያም አምፃድስት ደገግል ዘእንበለ አብ ወነሥአ እምነሃ ሥጋ ፍጹመ ወኮነ ሰብአ ፍጹመ ዘእንበለ ኃጢአት ባሕቲታ ሾ ወይእቲ ብእሲት እንዘ ሀለወት ውስተ ይአቲ ሀገር ሰምዓት ዜና ተአምራቲሁ ለብአሴ እግዚአሔር አበነ ዘርዐ ቡሩከ ወጸንዐት በሃይማናተ ዚአሁ ወተማኅኀፀነት በጸሎቱ ወበስእለቱ ከመ ይፈውሳ እምደዌሃ ዘሀሎ ላዕሌሃ ዘገብሩ ባቲ ሰብእ ዕኩያነ ልማድ ወገባርያነ ሥራይ ወየኅብሩ ምስለ ተንባለት ወይዴመሩ ምስለ ሰብአ ሥራይ ወይገብሩ ባቲ ሥራየ ብዙኀ መመ ዘገር ዘተ ባጫ ጌዜ አዮ ድንግል ማርያም ያለ አባት የተወለደ የኢየሱስ ከርስቶስ ቢተከርስቲያን በተሠራችበት ሀገር ወስጥ ስሟ ጽርሐ ቅድሳት የምትባል ሃይማኖቷን የምትወድ አግዚአብሔርን የምታመልከ አንዲት ሴት ነበረቸ ያቺም ሴት በዚያች ሀገር ሳለች የአግዚአብሔር ሰው የአባታችን የዘርዐ ቡሩከ የተአምራቱን ዜና ሰምታ በእሱ ሃይማኖት ጸናች መጥፎ ልማድ ያላቸው ሥራይ የሚያደረጉ ከተንባላት ቃልቻ ጋር የሚተባበሩ ከሟርተኛች ጋር አንድነት ያላቸው ሰዎች ካደረጉባት ሥራይ ያድናት ዘንድ በጸሎቱና በአማላጅነቱ ተማጸነች እየፈራቸና ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ሮሩ ጊዜ ከመ ትፍርሆሙ ወትትቀነይ ሎሙ በፍርሃት ወበረዓድ ወኢትትናገሮሙ ወገፍአዋ ዐቢየ ግፍዐ ወይኬንንዋ ብዙኀ ከመ ኢትጻእ እምቤታ ወኢትዛዋእ ምስለ አቡሃ ወአዝማዲሃ ወነበረት ብዙኀ መዋዕለ እንዘ መጠነዝ ትትገፋዕ ወትትኩነን ወአግዚአብሔርሰኢኀኅደጋ ትሙት በውእቱ ሥራይ ወከሰተ ላቲ ምሥጢራቲሆሙ ለገበርተ ሥራይ ወዕከያቲሆሙ ለእለ ይነብሩ ምስሌሃ አንዘ ይገብሩ ባቲ ሥራየ ወይሁብዋ በዘትበልዕ ወበዘትሰቲ ወበአንካህከሆ ውስተ መብልዕ ወበ አከናፊሆሙ ሰአእዋፍ ሄ ወዘንተ ኩሎ ምሥጢራቲሆሙ ወዕከያቲኒሆሙ ዘከሠተ ላቲ አግዚአብሔርበጸሎቱ ወበስአለቱ እየተንቀጠቀጠች እንደትታዘዛቸው በበደሏት ጊዚ እንዳትናገራቸው ብዙ ጊዜ መድኃኒት ያደርጉባት ነበር ፈጽመው ከቤቷ ወጥታ ከእናት ከአባቷ ጋር ከዘመዶቻ ጋር እንዳትጫወት ብዙ ጊዜ ይቀጧት ነበር አንዲህ እየተሰደበችና እየተደበደበች ብዙ ዘመን ከእነርሱ ጋር ኖረች እግዚአብሔር ግን በዚያ በሸታ እንደተያዘም ትሞት ዘንድ አልተዋትም በምትበላውና በምትጠጣው አድርገው በምግቧ ውስጥ ፈትፍተው በወፍ ከንፍ ደግመው መድኃኒት እያደረጉባት ከአርሷ ጋር የሚኖሩትን ሰዎች ተንኮላቸውን መድኃኒት የሚያደርጉትንም ሰዎች ምሥጢር እግዚአብሔርገሰጠላት ጁ አግዚአብሔር ይህን ሁሉ ምሥጢራቸውንና ከፋታቸውን የገሰጠላት በተማፀነችበት በወዳጁ ተዐ ቱሩ አበነ ዘርዐ ቡሩከ ተማዝነት ኀቤሁ ወአመኒ ዘመ ስት ጠሪረ ቢት ይቀቦዯ ውስተ ቤታ ወይገብሩ ተ ዓራታ በታሕተ መንጸፋ ፀዘተ ኩ ከሠተ ላቲ እስመ ወለቱ ለብሶ አግዚአብሔር ይእቲ ድ ወእምዝ ርእዮ አግዚአብሔር ፍዓ ዚኣሃ አዘዘ ተ ምአመናነ ክህናተ አለ የአምኑ በስሙ ከመ ያጥምቅዋ አንቢቦሙ ወገጌለ ሠገግሥተ ሰማያት ዘይወጽኡ ቦቱ መናፍስት ርኩሳን ወይትፈወሱ ቦቱ ድውያን ብዙኃን አምደዌሆመ ዘ ወውእቶሙኒ ሰብእ ካህናት ምእመናን አለ ተሰዱ በእንተ ስሙ ለከርስቶክ አጥመቅዋ ሰይእቲ ብእሲት ወሶበ አጥመቅዋ በማይ ዘተቀደሰ በስሙ ወበወንጌል ኀደረ ላዕሌሃ መንፈስ ቅዱስ ወተፈወሰት ወሐይወት እምደቄዌሃ ወገብአ ላቲ ልባ ወኮነት ሕያዊተ ከመ ቀዳማ ሃ አት ከስ ቡቲ ት የቡ ን ከበቢቷ ውስጥ ሸ ን ውስጥ ያስቀመጡትን ሥራይ ሁሉ ገለጠላት እርሷ የእግዚአብሐር ሰው የጻድቁ አባታችን ልጅ ናትና ከዚሀ በኋለ እግዚአብሔር በደሏን አይቶ አጋንንት የሚወጠበት በሽተኞች ከበሽታቸው የሚድኑበት መገግሥተ ሰማያትን የምታወርስ ወንጌልን አንብበው እንዲያጠምቋት ሁለት ምእመናን ከሀናትገ አዘዘ ዘ በከርስቶስ ስም የተሰደዱ እነዚያ ከህናትም ምእመናንም ያቺን ሴትዮ አጠመቋት በሰጦና በወዝ በተቀደሰ ጸበል በብጠመቋት ጊዜ መዝስ ቅዱስ አደረባት ከበሽታኖም ፈጽማ ዳነች አእምሮዋም ተጣማሰሰላት እንደ ቀድሞዋም ደሀና ሆነቸ በበፀ ሃቪከ ርበባበበፎ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ወአእመረት ሠናየ ወዕኩየ ጳ ከፉና በጎውንም ለይታ እ ወአኀዘት ትትማከር ምስለ አቡሃ ወአዝማዲሃ ኩሎ ዘበጽሐ ላዕሌሃ ወኩሎ ዘይትገብር ውስተ ቤታ እመኒ ሠናየ ወእመኒ ዕኩየ ወርእያ ይእቲ ብአሲት ዘንተ ተአምረ ዘኮነ ላዕሌሃ ወዘከመ አድኀና አግዚአብሔር እምውእቱ ደዌ ዘሥራይ ዘያረሥእ አልባበ ወያጠፍዕ ምከረ በጸሎቱ ወበስአለቱ ሰብአሴ አግዚአብሔር አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ተፈሥሐት ዓቢየ ፍሥሓሐ ወአፍቀረቶ ለአቡነ ዘርዐ ቡሩከ አቡሃ ዘገብረ ተአምራተ ላዕሌሃ አምነፍሳ ወሥጋሃ አአሚራ ከመ አድኃና ዳግመ እምእሳት ዘለዓለም ወዝንቱ ኩሉ ተአምራት ወመንከራት ዘተገብረ ላዕሌሃ በእደ ውሉዱ ምእመናን እለ ተሰምዩ ገባበ የደረሰባትንም ሁሱ በበቷ ውኪ የሚሠራውን ከፉውንም በጎውንኦ ከቤተሰቦጀ ጋር ትማከር ነበር ትጨዋወኑ ያቺም ሴት የተደረገላካ ተአምራት አእምሮዋን ከሚነሣ ነዢን ከሚያዘነጋ ከዚያ በሽታ በእግዚአብሔር ሰው በአባታችን ዘር ቡሩክ ጸሎት እና ልመና እግዚአብሔር እንዳዳናት አይታ እጅግ ደስ አላት ተደሰተኾ ከዚህ ቀድሞ በዚህ ዓለም ሥራይ ካደረጉባት ሰዎች እንዳዳናት ዳግመኛም ከገሃነመ እሳት እንደሚያድናት አውታ በነፍስ በሥጋዋ ላይ ተአምራት ያደረገላትን አባቷ ዘርዐ ቡሩከን ወደደችው ፀ በኢየሱስ ከርስቶስ ስም በተሰደዱ ንባበ ድንግልና ቴዎዶስዮስ በተባሱ ምዕመናን ልጆች እጅ በእርሷ ላይ መጣው ው መ ው ዘህ መጀሸመመመው ብ መመቱዶስዮስ ዘተሰዱ በእንተ ኀፊ ለኢየሱስ ከርስቶስ እን ሀሎ መነኮስ በሥጋሁ ወእምድኅረ ገብረ ላቲ ተአምራተ ዘየዓቢ ዕበ። አቡነ ሀርዐ ቡሩከወተአዘዘት ለቃሱ ወተጸምደተ ሎቱ በኩሉ ሊናሃ ወበኩሉ ምኅባራቲሃ ወተልአከቶሙ ለውሉዱ አለ ይትሌዘዙ ለቃሉ ወይትቀነዩ ሎቱ በኩሉ መዋዕሰ ሕይወቶሙ ወትትዌከፎሙ አመ መጽኡ ውስተ ቤታ መጠነ ከሂሎታ ወንብረታ እንዘ ኢተአስተዓፅብ በልባ በብሩህ ገጽ ወበፍሥሕ ልብ ወገብር ተዝካሮ ለአበቡሃአበነ ዘርዐ ቡሩከ ለለዓመቱ ወለለወርት ምስለ ውሱዱ አለ ይገብሩ ተዝካሮ ወይትመኅፀኑ በጸሎቱ ወጺኣ አምቤታ ወኅዲጋ ኩሎ ዘባቲ ወበጺሓ ምስሌሆሙ ውስተ ሀገር ር ፅ የሚበዛ ተአምራት አደረገላት ከዚሀ በኋለ ለአባቷ ዘርዐ ቡሩከ አራሷን አስዝቾ ለቃሉም ታዘዘቸ በልቡናኖ በሥራዋ ሁሱ አገለዝችቾ ለቃሱ ለሚታዘዙና መላ ዘመናቸውን ለሚያገለግሉ ልጆች ትሰላካቸው ነበር ወደቤቷ በመጡ ጊዜ በልቧ ሣትጨነቅ በብሩህ ገጽና በፍጹም ደስታ በተቻላት እና ባላት መጠን ትቀበላቸው ነበር በቃል ኪዳኑ ከሚታመኑ በጸሱቱም ከሚማጸኑ እሱን ከሚወዱ ወገጾዶቾ ልጆች ጋር ከቤቷ ወጥታ ያላትን ሁሉ ትታ በዓመት በዓመት እና በወር በወር የአባቷ የአባታችን ዘርዐ ቡሩከመታሰቢያውን ታደርግ በበፀ ነቪከ ርበበበበ ፕ ወአእመረት ሠናየ ወዕኩየ ወአኀዘት ትትማከር ምስለ አቡሃ ወአዝማዲሃ ኩሎ ዘበጽሐ ላዕሌሃ ወኩሎ ዘይትገብር ውስተ ቤታ አምኒ ሠናየ ወእመኒ ዕኩየ ወርእያ ይእቲ ብእሲት ዘንተ ተአምረ ዘኮነ ላዕሌሃ ወዘከመ አድኅና አግዚአብሔር እምውእቱ ደዌ ዘሥራይ ዘያረሥእ አልባበ ወያጠፍዕ ምከረ በጸሎቱ ወበስእለቱ ለብእሴ እግዚአብሔር አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ተፈሥሐት ዓቢየ ፍሥሐ ወአፍቀረቶ ለአቡነ ዘርዐ ቡሩከ አቡሃ ዘገብረ ተአምራተ ላዕሴሃ እምነፍሳ ወሥጋሃ አእሚራ ከመ አድኃና ዳግመ እምእሳት ዘለዓለም ወዝንቱ ኩሉ ተአምራት ወመንከራት ዘተገብረ ላዕሌሃ በእደ ውሉዱ ምእመናን እለ ተሰምዩ ንባበ ሃ ተዐምረ ዘርዐ በሩክ ከፉና በጎውንም ለይታ የደረሰባትንም ሁሉ በቢቷ ኳ የሚሠራውን ከፉውንም በጎን ከቤተሰቦጀ ጋር ትዉየኗ ትማከር ነበር ያቺም ሴት የተደረዝሕ ተአምራት አእምሮዋን ከሚኑ ክር ከሚያዘነጋ ከዚያ በሽራ በእግዚአብሔር ሰው በአባታችን ዚኒ ቡሩክ ጸሎት እና ሷመና እግዚአብሔር እንዳዳናት እፎ አጅግ ደስ አላት ተደሰተችነ ከዚህ ቀድሞ በዚህ ዓለም ሥሪ ካደረጉባት ሰዎች እገዳዳናት ዳግመኛም ከገሃነመ እለት እንደሚያድናት አውቃ በነ በሥጋዋ ላይ ተአምራት ያደረገለት አባቷ ዘርዐ ቡሩከን ወደደቸው በኢየሱስ ከርስቶስ ስም በተሰደዱ ንባበ ድንግልና ቴዎዶስዮስ በተባት ምዕመናን ልጆች እጅ በእርሷ ላይ ነ ጻ ተ ቱ መነኮስ በሥጋሁ ወእምድኅረ ገብረ ሳቲ ተአምራተ ዘየዓቢ ይበዝጎ እምቀዳሚ ዝ ወአምድኀረዝ አቅነየት ርአላ አቡሃ አቡነ ዘርዐ ቡሩከክወተአዘዘት ለቃሉ ወተጸምደት ሎቱ በኩሉ ሕሊናሃ ወበኩሉ ምግባራቲሃ ወተልእከቶሙ ለውሉዱ እለ ዕትኤዘዮ ለቃሉ ወይትቀነዩ ሎቱ በኩሉ መዋዕሰ ሕይወቶሙ ወትትዊከፎሙ አመ መጽኡ ውስተ ቢታ መጠነ ከሂሎታ ወገብረታ እገ ኢተአስተዓፅብ በልባ በብሩህ ገጽ ወበፍሠሕ ልብ ወፐንበር ተዝካሮ ሰአበሃአቡነ ዘርዐ ቡሩከ ለለዓመቱ ወሰለሰወርት ምስለ ውሉት እለ ይገብሩ ተዝካሮ ወይትመኅፀኑ በጸሎቱ ወጺኣ አምቤታ ወኅዲጋ ኩሎ ዘባቲ ወበጺሓ ምስሌሆሙ ውስተ ሀገር ምረ ዘርዐ ቡሩከ መመ ዶስዮስ ዘተሰዱ በአንተ በ ለኢየሱስ ከርስቶስ እንዝ ሀሌ ተደረገው ይህ ሁሉ ተአምዕት ያ ጻደት በሕይወተ ሥጋ ሳለ ነው ከሞተም በኋለ ከቀድሞው እጅግ የሚበዛ ተአምራት አደረገለት ከዚህ በኋላ ለአባቷ ዘርዐ ቡሩከ አራሷን አስገዛች ለቃሉም ታዘዘች በልቡናዋ በሥራዋ ሁሉ አገለገለቸ ለቃሉ ለሚታዘዙና መላ ዘመናቸውን ለሚያገለግሉ ልጆች ትለሰላካቸው ነበር ወደቤቷ በመጡ ጊዜ በልቧ ሣትጨነቅ በብሩህ ገጽና በፍጹም ደስታ በተቻላት እና ባላት መጠን ትቀበላቸው ነበር በቃል ኪዳኑ ከሚታመኑ በጸሎቱም ከሚማጸኑ እሱን ከሚወዱ ወንዶች ልጆች ጋር ከቤቷ ወጥታ ያላትገ ሁሱ ትታ በዓመት በዓመት እና በወር በወር የአባቷ የአባታችን ዘርዐ ቡሩከመታሰቢያውን ታደርግ በከበፀበ ህቪከ በበበበ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ነበር መታሰቢያው ከሚደረግቢኒ ዘይትገበር ቦቱ ተዝካሩ ትጹውዕ ስሞ ወትትለአኮ በኩሉ ከሂሉታ ቿ ወትጸመድ ሎቱ በኩሉ ግብር እስከ ይትፌጸሙ መዋዕል ዘይትገብር ቦሙ ተዝካሩ ወይትነበብ ድርሳናቲሁ ወይትነበብ ምሥጢረ ተአምራቲሁ አስመ ሰምዐት ዘይቤ እግዚእነ በወንጌል ዘኢኀደገ አባሁ ወአሞ ኢይከል ይጸምመደኒ ወዘንተ ሃይማኖታ ወተልእአኮታ በኩሉ ከሂሎታ ለፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ርአዮ እግዚአብዉሒር አድኀና ብዙኀ ጊዜያተ እምእደ እለ መጽኡ የአኀዝዋ በትእዛዘ ንጉሥ ወይቅትልዋ ወሯመጺአሙ አመንቱ አግብርት ዘተአዘዙ በቃለ ንጉሥ በጽሑ ውስተ ቤታ ወበጺሖሙ ኃጥእዋ ወኢረከብዋ ወኢረከብዎሙ ለእለ ይነብሩ ምስሌሃ ሀገር ከነሱ ጋር ደርሳ በጸሎት ስመን ትጠራ ነበር በተቻላት መሴ ትለላከው ነበር ቿ መታሰቢያው የሚደረግባቸቤ ድርሳኖችም የሚነበብባቸቤ የተአምሩ ምሥጢርም የሚነገርባቸው ወሮች እስኪፈጸሙ ድረስ በሥራውጡ ሁሉ ታገለግለው ነበር ጊታ በወንጊዕ እናት አባቱን ያልተወ ሊያገለግለኝ አይችልም ያሰውን ሰምታለቸና ይህን ሃይማኖቷንና በተቻላት ሁሉ በፍጹም ልቦነዋ ብፁዕ አባታችንን ዘርዐ ቡሩክን ማገልገሏን አይቶ በእርሷ ላይ ተነሥተው በንጉሥ ትአዛዝ በጫካ ወስደው ሊገድሏት ከመጡባት ሰዎች እጅ እግዚአብሔር ብዙ ጊዜ አዳናት በንጉሥ ቃል የታዘዙ አዘያ ጭፍሮች መጥተው ከቤቷ ቢደርሱ ሊያገኝዋት አልቻሉም ከእርሷ ጋር የነበሩትንም አጧቸው አላገጅቸውም ንዋያቲሃ ተ መምረ ዘርዐ ቡሩከ ገ እስም አውጽኣ አግዚአብሔር ሰይእቲ ብእሷት በአዴሁ ለውእቱ መነኮስ አቡሃ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ዘታፈቅር ሌሊት ወሠወራ ወመርሃ ፍኖተ ርቱዐ ወአብጵሓ ኅበ ካልዕ ሀገር ወአንበራ ህየ ምስለ እለ ነበኖ ውስተ ቤታ አእሚሮ ከመ የሐሥሥኖ ይቅትልዋ ወሶበ ኃጥእዋ ሰበሩ ማዕዖ ቤታ ወበርበሩ አብያቲሃ ወአጥፍኡ ኩሎ ወጥሪታ ወዚኢያትረፉ ምንተኒ እምዘነበረ ውስተ ቤታ ወይእቲሰ ብእሲት መፍቀሪተ ሃይማኖት ነበረት በስደት ኅዳጠ መዋዕለ ወአምዝ ተመይጠት ውሰተ ሀገራ ወቦአት ውስተ ቤታ ወሐለሰወት አስከ ይእዜ ወመጽአ ዳግመ አገብር ዘነበረ ቀዳሚ ምስለ እለ መጽኡ አግብርት የአኀዝዋ በዕለተ በዐላ ሰእግዝእትነ ማርያም ዘባቲ ፍልሰተ ሥጋሃ አግዚአብሔር በሊሊት ሰውሮ በአባቷ ቢቡነ ዘርዐ ቡሩከ እጅ አውጥቷታልና ሻስ በቀና መዝድ መርቶ ወደ ሊላ ገር አደረሳት ሊገሏት እንደሚፈለጻጓት አውቆ ከቤቷ ቀምጠው ከነበሩ ሰዎች ጋር አስቀመጣት በጧት ጊዜ የቤቷን በር ሰብረው ቤቷን በረበሩ ገንዘቧንና ጥሪቷን ሁሉ አጠፉባት በቤቷ ከተቀመጠው ነገር ሁሱ ምንም አሳስቀሩላትም ሃይማኖቷን የምትወድ ያቺም ሴት ብዙ ዘመን በስደት ኖረች ከዚያ በኋላ ወደ ሀገሯ ተመልሳ ከቤቷ ተቀመጠች ይህ መጽሐፍ እስከሚጻፍበት ዘመንም ነበረች ዳግመኛ ሊይዚት ከመጡ ሰዎች ጋር የነበረ አንድ ሰው እናታቸን ቅድስት ድንግል ማርያም በሥጋዋ ከምድር ወደ ሰማይ በአረገቸበት በበፀ ነቪከ ርበበበበ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ያ እምድር ኀበ ሰማይ ወእንዘ ሀሎነ ንሕነ ምስሌሃ በይእቲ ዕሰት በጺሖ ውእቱ ገብር ይቤ አኮኑ ውእቱ ቤት እለ ነበሩ ውስቴቱ አብዳን ዘይጸርፉ ንጉሠ ወይበላ ዳግመ አስትይኒ ምዝረ ወሰሚዓ ይአቲ ብእሲት ነገሮ ለውእቱ ገብር ትቤሉ አልብየ ምዝር ዘአሰትየክከ ወሰሚዖ ቃለ ዚአሃ ተቁጥዐ ፈድፋደ ወይቤ እመ ዐበይከኒ አንቲ እበውእ ውስተ ዝንቱ ቤት ወአመዘብሮ ወአሜሃ ሰወሮን አግዚአብሔር ለአዕይንቲሁ ለውእቱ ገብር ከመ ኢይርአያ እንዘ ሀሎ ውእቱ ምዝር ቅድመ ገጹ ዘዘከርነ ቦቱ ስማ ለእግዝእትነ ማርያም ወላዲተ አምላከ ወርእዮ ውእቱ ገብር ዘንተ ነገረ ተሀውከ ፈድፋደ ወነደ ልቡ ከመ እሳት ፃመወ ወደከመ ከመ ይረድ ኦምላዕለ በቅል ወይባኦ ውሰተ ውሕቱ ቢተ ፐኔ በዓል ፍልሰታ ቀን መጣ እኛም በዚያች ቀን ከአርቧ ሩ ሳለን ያ ባሪያ ደርሶ ይህ ቤት ንገሩን የሚሳደቡ ሰነፎች ሰዎት ቢት አይደለምን አሰ ዳግመኛ የወይን ጠጅ አበጪኝ አላት ያቺም ሴት የዚያን ባሪያ ነዙ ሰምታ የምሰጥህ የሣባህ ጠጅ የለኝም አለችው ታቃሷን ሰምቶ የ ባሪያ እጅግ ተቆጣ አን ካልሳጠሸና ከቤት ውስጥ ገብቼ አበሳሸየለሁ አፈሰዋለሁ አሰ ያን ጊዜ አምላከን የወለደች የአመቤታችሃማርያም ስ የተጠራበት ያ የወይን ጠጅ ከፊቱ ሳለ የዚያ ባሪያ ዓይኖች እንዳያዩ አግዚአብሔር አጠፋቸው አሳወራቸው ያም ባሪያ ይህን ነገር አይቶ እጅግ ታወከ ልቡም እንደ እሳት ነደደ ከበቅሎውም ወርዶ ከዚያ ቤትም ውስጥ ለመግባት በጣም ደከመ ጾ ተዐምረ ዘ ቷ ወአግዚአብሔር እደዊሁ ወአገሪሁ ከመ ኢይ ረድ አምላዕለ ውእቱ በቅል ወኢይባእ ውስተ ውእቱ ቤት ዘተጸውዐ ስመ ወላዲተ አምላከ ማርያም በጸሎቴ ለፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ወእንዘ ይፃሙ ወይደከም ለወሪድ ሜጠ ገጾ ወእቱ በቅል ሮፀ ውስተ ፍኖት ዘመጽአ ቦቱ ወርእያ ይአቲ ብአሲት ዘገተ ተአምራተ ዘኮነ ላዕለ ውእቱ ገብር አንከረት ወትቤ አፎ ዕፁብ ጥበቡ ለአግዚአብሔር ወአፎ መገከር ኀይለ ዚአሃ ለወላዲቱ ማርያም ድንግል ወገንሕኒ ርኢነ ዘንተተአምሪተ ዘኮነ ላቲ በጸሎቱ ሰአቡነ ዘርዐ ቡሩከ አንከርነ ወአስተዐፀብነ ምስሴሃ ንሕነኒ ሰማዕቱ ለዝንቱ ነገር ወአልቦ ሐሰት ወብተ ነገርኮ የወለደች የእመቤታችን ስም ወ ደ ጊፒጠራበት ቤት አንዳይገባ በወዳጁ በአባታችን ብፁዕና ቅዱስ በሆነ በቡነ ዘርዐ በሩከ ጸሎት እግዚአብሐር እጁገና እግሩን አሰረው ያም ሰው ከበቅሎው ለመውረድ ሲታገል ያ በቅሎ ፊቱን አዙሮ በመጣበት ጎዳና እየሮጠ ሄደ ያቺም ሴት በዚያ ባሪያ ላይ የተደረገውን አይታ የእግዚአብሔር ጥበቡ ምን ይደንቅ ምን ይረቅ የእናቱስ የድንግል ማሪያም ኃይል ምን ድንቅ ነው እያለች አደነቀች ቋ እኛም በእባታቸንና በአባቷ በአቡነ ዘርዐ ቡሩከ ጸሎት የተደረገላትን ይህን ተአምር አይተን ከእሷ ጋር አደነቅን ዕፁብ ዕፁብ አልን ሰዚህም ዛር ምስከሮቹ እኛ ነን በነገራቸንም ውሽት የለበትም ተዐምረ ዘርዐ በሩከ ኒ ቋ ወዳግመ ገብረ አግዚአብሐሩ ተአምራተ ላዕለ ሠራቂ ዘቦአ ውስተ ቤታ ወወሰደ እከለ ዚአሃ እንዘ ሀለወት ይእቲ ብአሲት ነዊማ ውስተ ቤታ እንዘ ኢትስምዕ ኩሎ ዘይገብር ሠራቂ ቋ ወተንሥአት ይአቲ ብእሲት በጽባሕ ወርእየት ቤተ ዚአሃ ወረከበት ርኅወ በገቦሁ ከመ ኖኀት ወ ጥአት እከለ ዚአሃ በይእቲ ዕለት ቋ ወአሜሃ ተሀውከት እንዘ ትብል ኦ አባ ለምንት ገበርከ ዘከመዝ ነገረ ወለምንት ኀደገኒ ከመ ይባኡ ሠረቅት ውስተ ቤትየ ወያጥፍኡ እከለ ዚአየ እንዘ ተአምር አንተ ከመ ባዕድ ረዳኢ አልብየ ዘእንበሌከ ወርአዮ ውእቱ ጻድቅ አቡሃ ተአምኖታ ወተማኅዕኖታ ኅቤሁ በልብ ጽኑዕ ወበሕሲና ጥቡዕ ከሠተ ላቲ ወረከባቶ ለሠራቄ ወአለኅዘቶ ወአሰረቶ ወ ዳግመኛ እግዚአብሔር በቢቷ ውስጥ ተኝታ ሳትሰማ ከቤቷ ውስጥ ገብቶ እህሏን በሠረቀ ሌባ ተአምራትን አደረገ ያቺም ሴት በጥዋት ተነሥታ ብትመለከት ቤቷ በጓሮ በኩል እንደመስኮት ተቀድዶ አገኘችው ወደ ውስጥ ብትገባ እህሏን አጣቸው ቋ አባቴ ሆይ እንዲህ ያሰውን ነዢ ለምን አደረግኸብኝ ሴቦች ወደ ቤቴ ገብተው አህሌን ሚሠርቁብኝ ካንተ በቀር ሌላ ረዳት እንደሌለኝ እያወቅህ ለምን ተውከኝ ብላ ያን ጊዜ ታወከቾ አዘነኾ ጻድቁ አባቷም እምነቷንና በፍጹም ልቦናዋ በቁርጥ ሃሳቧ በእርሱ መማፀኗን አይቶ ሌባውን ገለጠላት ያንንምሌባ አግኝታ ይዛ አሰረቸው ተዐ ወሶበ አሠረቶ ወድቀ ታሕተ ቋ ባለረት ሀ ምረ ዘርዐ ቡሩከ ሾ ሃ ወሜጦ እከለ ዚአሃ ዘአውጽአ ወብዙኃን ተአምራት ዘአንኮል ንሕነ ነጊሮቶሙ አምቅድመ ዘይትከሥት ቦቱ አገ አም ቋ ወዘንተ ተአምራተ ወመንከራተ ገብሪ አግዚአብሔር ለይእቲ ብእሲት በጸሎቱ ሰአቡነ ዘርዐ ቡሩከ ቋ ወለውእቱኒ መነኮስ ዘአጥመቃ በእዴሁ ወፈወሳ እምደዌሃ ዘመጽአ በሥራይ በጸሎቱ ሰዝንቱ ጻድቅ ተሰብረ በትረ እዴሁ መስቀል ዘተባረከ በአዴሁ ጅ ለብአሴ እግዚአብሔር እስመ ዘበጦ ነባቤ ትንቢት በኀዳጥ ምከንያት ወበንስቲት ነገር ቋቿ ወዘንተ ነገረ ርኢነ ኩልነ ኀዘነ ወውእቱኒ መነኮስ ኀዘነ ፈድፋደ ወበከየ ብዙኃ እንዘ ይብል ዝገቱ ውም ጊዜ ከእግሯ በታቸ ፍቀ ከቤቷ ሠርቆ የወሰደው አሀሏንም መለሰ የሚገሰጥበት ጊዜው ሳይደርስ አኛ ለምንናገራቸው የማይቻለን በቤቷ ውስጥ የተደረጉ ደገቅ ድገቅ ተምሪቶች ብዙ ናቸውነ እዝዚአብሐርም ከልቧ ለምትወደው በአቡነ ዘርዐ ቡሩከ ጸሎት ሰዚያቸ ሴት ይህን ተአምር አደረገ ቋ በሥራይ ከያዛት በሽታ በዚህ ጻድቅ አባታቸን ጸሎት በእጁ አጥምቶ ያዳናት የዚያ መነኩሴ እንደ በትር በእጁ የያዘው ይኸውም የአግዚአብሔር ሰው በእጁ የባረከለት መስቀል ተሰበረ ትንቢት ተናጋሪው ሰው በጥቂት ምከገያት በትንሽ ነገር መትቶበታልና ቋቿ ሁላችንም ይህን ነገር አይተን አዘን ያም መነኩሴ አጅግ አዘነ ይህ ሁሉ ሽር በመስቀሴ ላይ የተዴረገ በከበፀበ ህቪከ በበበበ መስቀል አከይየ በኃጢአትየ ወበብዝኃ በዘ ሀ ወርእዮ እግዚአብሔር ብዝኃ ኃዘንነ ወብካያቲሁ ለውእቱ መነኮስ እነ ረሰዮ ሕያወ ለዝንቱ መስቀል ከመ ቀዳሚ በጸሎቱ ለዝንቱ ጻድቅ ብእሴ እግዚአብሔር ዘወሀቦ ቦቱ ከመ ይባርከ ሕዝበ ወአሕዛበ ወይፈውስ ዱያነ ዓ ወዘንተ ተአምራተ ርኢነ ተፈሣሕነ ወውእቱኒ መነኮስ ተፈሥሐ ምስሌነ አአሚሮ ከመ ተጎኀድገ ሎቱ ኃጢአቱ ወዘወረደ ላዕሌሁ መቅሠፍት ዓ ወነሚኦ ውእቱ መነኮስ ዘንተ መስቀለ ዘተባረከ በአዴሁ ሖረ ውስተ ሀገረ ባዕዳን ወመሀረ ውስቴታ ትምህርተ ሃይማኖት ወሰበከ በቃሉ ለብእሴ እግዚአብሔር ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ፌ በኃጢአቴና በከፋቴ ብዛት ነው ብሊ አለቀሰ እግዚአብሔርም የኀዘናችን ብዛት የወንድማችን የዚያን መነኩኒ ልቅሶ አይቶ ሕዝብንና አሕዛብ እየባረከ በሽተኞችንም እንዲያድገበኑ በሰጠው በጻድቁ ጸሎት ይህንን መስቀል እንደ መጀመሪያው ደህና አደረገለት ጓ አኛም ይህን ተአምራት አይተን ተደሰትን ያም መነኩሴ የሠራው ኃጢአት የወረደበት መቅሠፍት እንደ ተሠረየለት አውቆ አንደ አኛ ደስ አለው ተደሰተ ቋ ያም መነኩሴ በአጁ የተባረከውን መስቀል ይዞ ሃይማኖታቸው ልዩ ወደ ሆኑ ሰዎች ሄደ በውስጧም የአግዚአብሔርን ሰው አንደበት ወከሎ የሃይማኖትን ትምሀርት አስተማረ ድፍ ጅው መመ ጭሙ ሠ ወፍና ኤጌ ምላ ላዉነሴ ገ ረ ሎቱ ተአምራተ በውእቱ ነቀል ዘተሰብረ ወሐይወ በፈውለ ያያ። ሻ አግዚአብሒርም ሰወዳጄ አባታቸን ዘርዐ ቡሩክ ይህን ድጉቅ ተአምር አደረገለት ለእኛም አንደአርሱ በአውነት ያድርግልለ በዚህ ጻድቅ ጸሎት ከእርሱ ጋር ለዘለዓለም በጽድቅ ያስቀምጠገ አሜን ሣ ሥሥ ከመውመ ሦበኩሠ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ዝከ ጻ ከ ተአምር ብሽ አሥራ አራተኛ ተአምር አምሪሁ ለብዐፅ ወለትጻስ አሉና በረከቱ ለዘለዓለም በጎ ዘርዐ በሩከ ጸሎቱ ወበረከቱ በአውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ የሀሉ ምስሌነ ለዓለመ ዓለም አሜን ገብረ አገ ዚአብሐር ተአምራተ ወመንከራተ በጸሎቱ ለብፁዕ አቡነ ዘርዐ ቡሩክ ውስተ ሀገር ዘሀሎ ጽርሐ መቅደሱ ለመልአከ ከቡር ገበርአለ ሊቀ መላአከት ዘ አብስራ ለማርያም ወበውእቱ ሀገር ሀሎ አሐዱ ብአሲ ዘስሙ ዘሚካኤል ዘሥዩም ውስተ ሀገረ እንፍራዝ ወስመ ብእሲቱ ፋሲካዊት ወውእቱ ብእሲ ነበረ ብዙኀ መዋዕለ ምስለ ብእሲቱ ወምስለ ኩሎሙ አዝማዲሁ እንዘ ኢይሰምዕ ዜና ተአምራቲሁ ወምሥጢረ ጸጋሁ ለብእሴ እግዚአብሐር ቦነ ዘርዐ በኅፋከ አባታችን አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ያደረገው ተአምር ይሀ ነው አመቤታችንን ያበሰራት የመላአከት አለቃ የቅዱስ ገብርኤል ቢተከርስቲያን በተሠራበት ሀገር በብራዕ አባታችን ዘርዐ ቡሩክ ጸሉት እሣዝአብሐር ድንቅ ድንቅ ተአምራትን አደረገከ በዚያቸ ሀገር በኣንፍራዝ ውስጥ የተሾመ ስሙ ዘሚካኤል የሚባል አንድ ሰው ነበር የሚስቱም ስም ፋሲካዊት ትባል ነበር ያም ሰው ከሚስቱና ከዘመዶቹ ጋር የእግዚአብሔር ሰው የአባታችን ዘርዐ በሩክ የጋውን ምሥጢርና የተአምራቱን ዜና ሳይሰማ ብዙ ዘመን ኖረ በከበፀበ ህቪከ በበበበ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ከዚህ በኋላ በጸሎቱ ያበዘኑትን ወእምዝ ሰምዑ ውእቱ ብእሲ ወብእሲቱ ወአዝማዲሁ ከመ ይናዝዝ ጎዙናነ በጸሎቱ ወይፌውስ ሕሙማነ በስእለቱ ተማከሩ ይሑሩ ኀበ ዊማ ሀገሩ ኀበ ሀሎ ውእቱ መነኮስ ከመ ይትባረኩ እምኒሁ ወእምዝ በኅዳጥ መዋዕል ሰምዑ ዜና ኀልፈቱ እምዝንቱ ዓለም ኃላፊ እንዘ ይትሜነዩ ገጾ ወሶበ ሰምዑ ዜና ሞቱ ኀዘኑ ዓቢየ ኀዘነ ወእንዘ የጎዘኑ በሞቱ ሰምሁ ዳግመ ዜና ተአምራቲሁ ዘኮነ ውስተ መቃብሩ አለ ርእዩ ውሉዱ ተፈሥሑ ዓቢየ ፍሥሓ ወአንፈርዓፁ ብዙኃ ጃ ወአአመሩ ከመ በጸሉቱ ይረድአሙ እም ኩሱ ምንዳቤሆሙ ወያድኀኖሙ በስእለቱ አሞት ዳግም ዘእሳት ወለውአቱሰ ብእሲ ዘተመነየ ይትባረከ አምኔሁ አኀዞ ሕማም ወሐመ ብዙኀ ወደወየ ደዌ ሃገሄ እንደሚያረጋጋ በአማላጅነቱ ሕሙማንን አንደሚያድን አሱም ሚስቱም ዘመዶቹም ሰምተው እሴ ካለበት ዊዩማ ከምትባል ሀገሩ ሄደው ከአርሱ ሰመባረከ ተማከሩ ከጥቂት ቀን በኋላ መልኩን ሲያዩ ሲመኙ ከዚህ ከሚያልፈው ዓለም ተለይቶ እንደሞተ የሞቱን ወሬ ሰሙ በሰሙ ጊዜ ፈጽመው አዘኑነ በሞቱም ሲያዝኑ ተአምራቱን ካዩ ልጆቹ በመቃብሩ የተደረገውን የተአምራቱን ወሬ ዳግመኛ ሰምተው አጅግ ደስ አላቸው ተደሰቱ ዘሰሉ ቿ ከመከራቸውም ሁሉ በጸሉቱ አንደሚረዳቸው በአማላጅነቱም ዘላለማዊ ከሆነ ከዳግም ሞት እንደሚያድናቸው ዐወቁ ሀ በአርሱ እጅ ሊባረከ የተመኘ ያን ሰው በሸታ ያዘው በጽኑ በሸታ በጣም ታመመ ዘመዶቹና ሚስቱ ተዐምረ ዘርዐ ሃበ ወቀብፁ ተስፋ አዝማዲሁ ወብአሴቱ ወውሉዱ እምሕይወቱ ወኀዞኑ ባቢየ ኀዘነ ገ ወዕዮሙ አዝማዲሁ ወበእሲቱ አምጽኡ ሎቱ አምአልባሲሁ ለውእቱ ጻድቅ ወአምአፅፋረ ወእምፅሕሙ አገሪሁ ወእንዘ ያመጽኡ ሎቱ ውሉዱ ክህናት ሰውእቱ መነኩስ ዘገብረ ተአምራተ በፈውሶ ድውያን ወበአንሥኦ ሙታ። ብዙኀ ጊዜያተ ከመ አድኃኖ አግዚአብሔር ለዳዊት ገብሩ እም ኩናት እኪተ ወካዕበ ገብረ ሰቱ ተአምራተ ለዕለ አጽራሪሁ እለ ተአስሩ ይቅትልዎ በኩሉ መካን ወበኩሱ መራኅብት ወውስተ ኩሉ ፍናት ወበውስተ ኩሉ ምሥያጥ ወትዕይንት ወውስተ ኩሉ አንቀጽ ዘይወጽእ ወይበውአ ቦቱ ወበጸሉቱ ለዝንቱ ጻድቅ አደኃና ዳግመ እም እለ መከሩ ሳዕሴሁ ጋር ታላቅ ጦርነት አደረጉ ሠራዊቱንና መኳንንቱን ሁሉ ጨረሱ አግዚአብሔርን የሚአመልከ ሃይማኖቱን የሚወድ አንድ አንዲሁም የአባታችን ከርዐ ቡሩክ ፅጅ የሆነ ያንን ሰወዬ እግዚአብሔር ባለሟሉ ዳዊትን ከተሳለ ጦር እንዳዳነው ብዙ ጊዜ ከአረማውያን ወታደሮች እጅግ አዳነው ዳግመኛም በቦታው በሜዳው በመንድና በገበያሁ በከተማ በሚወጣበትና በሚገባበት ሸምቀው ይገድሉት ዘንድ በተቃጠሩት ጠሳቶቹ ላይ ተአምራት አደረገ ሄ የሞት ምከርን ከመከሩበት ሊገድለው ከሚወድ ከአለቆቹ ጭፍራ በከበፀበ ህቪከ በበበበ ኘ ዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ዘንድ ከከሰሱት ሰዎችም ከበ ሞት ወእምእለ ሰከይዖ ኀበ ሊቀ ሐራ ዘይፈቅድ ይቅትሎ ወይፉቱ ወለውእቱሰ ሲቀሐራ ዘቀንጠፋ እንዘ ይመከር ላዕለ ውእቱ ብእሲ ምከረ ሞት መከረ ቦቱ ንጉሥ ወሠዓሮ እምሚመቱ ወአወጽአ አምቤቱ በከመ ይቤ ዳዊት በመዝሙር ዘከረየ ግበ ለቢጹ ውእቱ ይወድቅ ውስቴቱ ወካዕበ ገብረ ሰቱ ተአምራተ ላዕለ እለ ሞቅሕዖ በዕዳ ዘወርቅ ዘተወሐሰ ለባዕዳን ሰብእ ዘርቅ ሀገሮሙ እሙንቱ ሰብአ በዘበልዑ እንዘ ኢይበልዕ ውአቱ ወብአሲቱ ወውሉዱ እስመ ቦቱ ረበሐ ውእቱ ዕዳ ዘወርቅ ወተመከዓበ ላዕሲሁ ሀ ወርስየግአብሐር ከመ ጠፍስ ቤቱ ወሖረ ኩሉ ንዋዩ እስከ አብቅልቲሁ ወረምሐ እዴሁ ወወልታሁ በውእቱ ዕዳ አስምዖ ነገረ ብስራት በቃለ ፍቁሩ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ በጻድቁ ጸሎት አዳነው የቀንጠፋ የጭፍራ አለታም በዚያ ሰው ላይ የሞት ምከር ሲመከር ንጉሥ በሱ መከሮ ከሹመቱ ሻረቤ ለጓደኛው ጉድጓድ የቆፈረ ሰው እራሴ በውስጡ ይወድቃል ብሎ ዳዊኑ በመዝሙሩ እንደተናገረ ከቢቴ አስወጣው እነዚያ ሰዎች በበሉት እሱና ሚስቱ ልጆቹም ሳይበሱ የዚያ ወርን አራጣ በሱ ላይ ስሰበዛ አገራቸው ለራቀ ለሌሎች ሰዎች በተዋሰው በወርቅ አዳ ምከንያት በሠሩት ሰዖች ላይ ዳግመኛ ተአምራት አደረገለሰት አግዚአብሔር ቤቱ እንደተፈታ ገንዘቡ ሁሉ በቅሎዎቸም የእጅ ጦ ጋሻው በዕዳ ምከንያት ሂዶ አንዳለ አውቆ በወዳጁ አባታችንዘርዐ በሩክ ቃል የምስራችን አሰማው ወእምዝ በኅዳጥ ጊዜ ወበሐቲር ሰዓት ተፈጸመ ሎቱ ዝንቱ ዘነ ወዕዮሙ ውእቱ ወብእሲቱወ ውሉዱ ወአዝማዲሁ ወፍቁራኒሁ አለ ነበሩ እንዘ የኃዝኑ ምስሴሁ ዘንተ ተአምራተ ዘኮነ በጸሎቱ ለዝንቱ ጸድቅ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ላዕለ ሰብአ ዕዳ ዘወርቅ ተፈሥሑ ዓቢየ ፍሥሐ ወንሕነኒ ተፈሣሕነምስሌሆሙ ከመ ዝንቱ ኩሱ ተአምራት ወመንከራት ዘኮነ በጸሎቱ ለዝንቱ ጸድቅ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ለዓለመ ዓለም አሜን ተአምር ተአምሪሁ ለብፁዕ ወለቅዱስ አቡነ ዘርዐ በሩክ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስሌነ ለዓለመ ዓለም አሜን ሥ ወካዕበ ገብረ ዳግመ ተአምራተ ላዕለ ሠራዊ ዘየስምር ምሥጢረ ቤቶሙ ወወሰደ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ከዚህ በኋላ በጥሩት ጊዜና በአጥር ሰዓት የቭረው ቫር ሁሉ ተፈጸመለት አያዘኑ ከእርሱ ጋር ይኖሩ የነበሩ ሚስቱና ሷጆቹ ዘመዶቹም በዚሁ በጻድቁ አባታቸን ጸሎት የወርቅ አራጣ በሚቀበለው ሰወዬ ላይ የተደረገውን ይህን ተአምር አይተው በጣም ደስ አላቸው ተደሰቱ አኛም እንደአነርሱ ደስ አለን ተደሰትንንይህ ሁሉ ድንቅ ተአምር የተደረገ በጻድቁ በአቡነ ጸሎት ነውለዘለዓለሙ አሜን አሥራ ስድስተኛ ተአምር ፅ ጸሎቱና በረከቱ ለዘለዓለም በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ አባታችን አቡነዘርዐ ቡሩክ ያደረገው ተአምር ይሀ ነው የቤታቸውን ምስጢር አውቆ ሳያውቁ ስገቃቸውንና ምንጣፋቸውን ሠርቆ በወሰደ ሰው ሳይ ተአምራትን በበፀ ህሃቪከ ገፍርበበፀ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ገዙ ጉን ኗ ዝንቱ ኩሉ ተአምራት ከ አ ይህ ሁሱ ድንቅ ድንቅ ተአምራት ተዐምረ ዘርዐ በሩክ ፈ ሀ ስንቆሙ ወመንጸፎሙ እንዘ ኢየአምሩ ውእቶም ወለውእቱሰ ሠራቂ ረከቦ ተንባላዊ አኃዞ ወአሠሮ ወፈነዎ ኀቤሆሙ ምስለ ውእቱ ንዋዩ ዘሠረቆ እምኔሆሙ ወወሰደ ውስተ ካልዕ ሀገር ፀ ወበጺሖ ውእቱ ሠራዊ ውስተ ቤቶሙ ኀደረ አሐተ ዕለተ ተሞዊሖ አዴሁ ኗ ወእምዝ ጠፍዐ ዳግ ወሖረ ኀበ ዘለመደ ወሶበ ኀጥአዎ ሐሠሥዎ ወረከብዖ በሀየ ወአምጽእዎ ዳግም ሃን ወእምዝ ወሰድዖ እም ሀገር ወአውጽእዎ አምቤቶሙ ወኢገብሩ ላዕሴሁ ግብረ ዕኩየ እስመ አሙንቱ የአምኑ ሃሀሎ ውስተ መጽሐፍ ዘይቤ አፍቅሩ ጸላዕተ ከሙ ወዘትጸልሷዑ ኢትግበሩ ሰቢጽ ከሙ ወካዕበ ይቤ ኢትማኦ ለዕኩይ በዕኩይ አላ ማኦ ለፅኩይ በገቢረ ሠናይ አደረገ ሾ ያንም ሴባ እስላም አገኘውና ይዘክ አስሮ ከእነርሱ ሠርቆ ወደ ሴላ ሀዢ ከወሰደው እቃ ጋር ወደ እነርሱ ላከው ያም ሌባ ከቤታቸው ደርሶ አጁን ታስሮ አንድ ቀን አደረ ከዚህ በኋላ ሁለተኛ ጠፍቶ ወደ ለመደበት ቦታ ሄደ በአጡትም ጊዜ ፈለጉት ከዚያም አገኙት ሄ ከዚህ በኋላ ከሀገርና ከቤታቸው አስወጥተው ወሰዱት መጽሐፍ ጠላቶቻቸሁን ውደዱ ለእናንተ የምትጠሱትንም ሰባለ እንጀራቸሁ አታደርጉ በበጎ ሥራ እንጂ ከፉውን በከፉ አታሸንፉ ያለውን ስለሚያምኑ በእርሱ ላይ ከፉ ነገር አላደረጉም ፉ ሙሙመኡ በ ጻጻብች። ወሶበ ቀድሕዎ ኮነ ጣሕሰ ወጋያ ይእቲ ብእሲት ኀዘነት ድፉደ ወኩሎሙ ሰብአ ማኅበር ዛኑ ምስሌሃ ወሶበ ቀድሕዖ ጸጎመ ወኮነ ንጹሐ ወጥዑም እስከ ፍጸሜሁ ወአንከረት ወአስተዐፀበት ብዙኀ አአሚራ ከመ ኮነ ጥዑመ ወሰብአ ማኀበርሂ ተደሙ ምስሌሃ ዝነቱ ኩሱ ተአምራት በጸሉቱ ዘርዐ ቡሩከ አቡነ ወአድኀና ዳግመ እግዚአብሔር በጸሎቱ ለዝንቱ ጻድቅ አቡሃ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ሶበ መጽአ ሳዕሌሃ ቨቭ ዴፌሔውመመር ጠጅ ትበደርለቸው ዘንድ በየሀገሩ ዞረች የምትሰጣቸው የወይን ጠጅ ባጣች ገዜ ከዚያ ከሚጣፍጠው የወይን ጠጅ የፋፉ የተረፈ አንድ ማድጋ ቅራሪ አመጣቸላቸው በቀዱት ጊዜ አተላ ሆነ ያቺ ሲትም እግ አዘቾ ማኀበርተኞቸም ሁሉ አንደ እርሷ አዘኑ ዳግመኛ ቢቀዱት ከስከ መጨረሻው ንጹህና ጣፋጭ ሆነ አንደጣመ አውቃ እጅግ ተደነቀች ማኀበርተኞቸም እንደ እርሷ አደነቁ ይሀ ሁሱ ተአምር የተደረገ በጻድቁ አባቷ አባታቸን ዘርዐ ቡሩከ ጸሰትና ልመና ነው ያለ ጊዜው የደም መፍሰስ በመጣበት ጊዜ በአባቷ አባታችን ዘርዐ በሩክ ጸሎትና ልመና ዳግመ በበፀ ሃቪከ ርበባበበፎ ውኀዘ ደም ዘእንበለ ጊዜሁ ወሐመት ሰሙነ መኖዋዕለ በውእቱ ደዌ ወተአምረ እምቅድመ ይኩን ወተነግረ በእፈ ቅዱሳኒሁ እቅድመ ይምጻእ ውእቱ ደዌ ወሰሚዓ ዘንተ ነገረ ይአቲ ብአሲት ነገረቶሙ ሰአበዊሃ ወለአኀዊሃ ወለአኀቲሃ ወአማኀፀነቶሙ ነፍሳ ወሥጋሃ ወተማኅፀነት በጸሎቱ ወበስአሰቱ ለውእቱ መነኩስ አቡሃ ከመ አምውእቱ ደዌ ያድኀና ወአሙንቱኒ ሰሚዖፆሙ አማዕቀብበዋ ነፍሳ ወሥጋሃ ኀበ አቡሆሙ ዘይከል አድኅኖታ ወርእዮ እግዚአብሔር ጽንዐ ሃይማኖታ አድኀና እምውእቱ ሕማም ወኮነት ሕያዊተ ወወለደት በጊዜሁ በከመ ልማዳ አንዘ ኢትሐምም ወኢትግዕር ለወሊድ ወብዙኃት ተአምራት ወመንከራት ዘይትገብር ውስተ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ከ እግዚአብሔር አዳናት በዚያ በኩ ስምንት ቀን ታማ ነበር ከመምጣቲኢ አስቀድሞ ታውቆ ነበር ያ በሺራ ሷይመጣ በቅዱሳኑ ቃል ተነጭ ነበር ያቺም ሴት ይህን ነዢ ሰምራ ለወላጆቿና ለሰወንድሞቿ እንዲሁፎ ለእጎቶዯቿሯ ነገረቻቸው ነፍሷቲ ሥጋዋንም አማፀነቻቸው ከዚያ በሽራ ያድናት ዘንድ በዚህ በጻድቁ አባቷ አባታቸን ጸሎትና ምልጃ ተማፅነቸ እነርሱም ሰምተው ማዳን ወደ ሚቻለው አባቷ ነፍሷንና ሥጋና አደራ ሰጧት የሃይማኖቷን ጽናት አይቶ ከዚያ በሸታ አዳናት ጤነኛ ሆነት ለመውለድ ሳትታመምና ሳትጨነ እንደ ልማዷ በጊዜው ወለደች ፀ በእነዚያ ምእመናን ሰዎች ሀገር የሚደረገው ተአምራት እና መንከራት እግዚአብሐርጾ መጨመጨመመመ መሙ ሬጨ ወዘንተ ተአምራተ ወገከራቶ በረ እግዚአብሔር ለፍቁሩ ብፁዕ ታትዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ወከማሁ ይግበር ለነ ኒኣብዚአብሖር ተአምራተ ለእለ ንገብር ተዝካሮ ወንጹውዕ ስሞ ወንትአመን በኪዳኑ ለዓለመ ዓለም አሜን ነነ ተአምር ተአምሪሁ ሰብፁዕ ወለሰቅዱስ አቡነ ዘርፀ ቡሩከ ጸሉሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ዎስሴነ ለዓለመ ዓሰም አሜን ብረ እግዚአብሔር ተአምራተ ወመንከራተ ውስተ ቤተ ዱ ብእሲ ዘስሙ ፍሥሐ ጊዮርጊስ ወስመ ብእሲቱ ወለተ ዳዊት ድ ብዙ ነውአ አገአብሐርም ይህ ድንቅ ገአምዕት ለወዳጁ ብፁዕና ቅዱስ አባታቾችዝርዐ በሩከ አደረቱ ድ መታሰበያወን ለምናደርግ ስሙን ለምንጠራ በቃል ኪዳኑም ሰምንማን አንደ እርሱ ተአምራትን አሥራ ስምንተኛ ተአምር ጸሎቱና በረከቱ ለዘሰዓለም በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ አባታቸን አቡነዘርዐ ቡሩከ ያደረገው ተአምር ይሀ ነው የሱ ስም ፍሥሐ ጊዮርጊስ የሚስቱም ስም ወለተ ዳዊት በሚባል በአንድ ሰው ቤት ውስጥ አግዚአብሔር ተአምራትንና መገከራትን አደረገ በበፀ ነቪከ ርበበበበ መመመመጅ ረ በበታቸው ወስጥ ታላቅ በበ ሾ ወበ በእዓቢይ ሕማም ውስተ ቤቶሙ ወሐሙ ኩሎሙ ሰብአ ቤቶሙ ወርእዮ ውእቱ ብእሲ ዘንተ ዓቢየ ሕማመ ወጽአ አምቤቱ ምስለ ደቂቁ ወደቂቀ ደቂቁ ወሖረ ኀበ ካልዕ ሀገር ወሖረ ህየ አስከ አመ የኃልፍ ሕማም ወአአሜሮ ዘይቤ ኢሳይያስ ነቢይ ወተኀባዕ ጎዳጠ ምዕረ እስከ የጎልፍ መዓቱ ለአግዚአብሔር ፀ ወብእሲቱኒ ተርፈት ባሕቲታ ውስተ ቤታወይአቲ ሐመት ሕማመ ጽኑዐ ምስለ ሰብአ ቤታ ወሶበ ሐመት ይእቲ ብእሲት ጸንዐ ላዕሌሃ ደዌ ወኀዘኑ ደቂቃ ወአዋልዲሃ ወኩሎሙ አዝማዲሃ ወእምብዝኅ ኀዘኖን ሖራ አእዋልዲሃ ኅበ ዐቃቤ ሥራይ ያምጽኣ ላቲ ርጢነ ድ ወርእያ ይእቲ ብእሲት ከመ አምጽኣ ላቲ ርጢነ ተቁጥዐት ፈድፋደ ወትቤሎን ለአዋልዲሃ ረኀቃ ሊተ አምገጽየ ወኢይርአይከን ዳግመ በአዕይንትየ ወሰሚዖን አዋለልዲሃ ነገረአምቃለ ዚአሃ ጎደጋሁ ለውእቱ በገባ ጊዜ ቤተሰቦቻቸው ሁሌ ታመሙ ያም ሰው ይህን ከባድ በሸታ ባየ ጊዜ ከልጆቹና ከልጅ ልጆቹ ጋር ከቤቱ ወጥቶ ወደ ሌላ ሀዝ እ ነቢዩ ኢሳይያስ የእግዚአብሐር መዐቴቱ አስኪያለሷፍ ድረስ ተሸሸግ ያለውን ሰምቶ በሸታው እስኪጠፋ ድረሰ ከሌላ ሀገር ተቀምጠ ሚስቱ ግን ለብቻዋ ከቤቷ ቀርታ ነበር አርሷም ከቤተሰቦቿ ጋር ጽኑ ሕማም ታመመች በታመመችቸም ጊዜ በሸታዋ ጸናባት ወንዶችና ሴቶቹ ልጆቿ ዘመዶቿም ሁሉ አዘኑ ከኀዘናቸውም ብዛት የተነሣ ልጆቿ መድኃኒት ያመጡላት ዘንድ ወደ ጠንቋይ ሄዱ ያቺም ሴት መድኃኒት እንዳመጡላት አይታ እጅግ ተቆጣች ልጆቿን ከፊቴ ወግዱ ጥፉ ዳግመኛ በአይኖቼ እንዳላያችሁ አለቻቸው ልጆቿም ከእርሷ ቃል ነገርን ሰምተው ያንን መድኃኒት ተውት ወደ አባዚኦብሖ ወይእቲሰ ብእሲት ፈራሂተ ተወከለት ቦቱ ኅፀነት በጸሎቱ ለውእቱ ሥነኮጦ ብእሴ አግዚአብሔር አቡነ ዘርቦ ቡበሩክከ ወርእዮ አግዚአብሔር ከመ ተወከሰት ቦቱ ወተማጎፀነት በጸሎቱ ለፍቁሩ ፈወሳ እምደዌሃ ወአንሥኣ አሞት ምስለ ኩሎሙ ሰብአ ቤታ እለ አምኑ ምስሌሃ ቿ ወእአምድኀረዝ ሐመት ይእቲ ብእሲት ዘሖረት ኀበ ዓቃቤ ሥራይ ታምጽእ ላቲ ርጢነ ወይእቲሰ ብእሲት ዘተወከለት በአግዚአብሔር ርእያ ከመ ሐመት ወለታ ሕማመ ጽኑዐ ወከመ አልጸቀት ለሞች ጸውአት አዝማዲሃ ወአስተጋብአቶሙ ውስተ ቤታ ወትቤሎሙ ሰድዋ ለይእቲ ብእሲት ውሰተ ቤታ ከመ ኢትሙት በቅድሜየ አነኒ ኢይመውት ምስሌሃ ቤትም አላስገቡትም ኘን በእርሱ አመነቾ በአግዚአብሔር ሰው በአባታቸን ዘርዐ ቡሩከ ጸሎትም ተግፀነቸ አግዚአብሔርም በእርሱ አምና በወዳጁ ጸሎት እንደተማፀነች አይቶ ከበታዋ አዳናት እገደ እርሷ ከታመሙ ቤተሰቦቿ ጋርም ከሞት አስነሣት ጃ ከዚህ በኋላ መድኃኒት ልታመጣላት ወደ ጠንቋይ ቤት የሄደች ያቺ ሴትዮ ታመመች ሀ በእግዚአብሔር የታመነች ያቺ ሴት ልጅዋ ጽኑ ሕማም ታማ ለሞት እንደደረሰች ባየች ጊዜ ቤተሰቦቿን ጠርታ በቤት ውስጥ ሰብስባ በፊቴ እንዳትሞት እኔም አንደ አርሷ እንዳልሞት ይህቺን ሴት ወደ ቤቷ ውሰዷት አለቻቸው በከበፀበ ህቪከ በበበበ ወሰሚዖሙ ዘንተ ነገረ ወሰድዋ ውስተ ቤታ ወበይእቲ ዕሰት አዘዛ አግዚአብሔር ለይእቲ ወለት ትትናገር ነገረ ትንቢት በቃለ ፍቁሩ አቡነ ዘርዐ ቡሩክ ወትገሥጾ በቃላ ለውእቱ ደዌ ዘሀሎ ላዕሴሃ ወሶቤሃ ገሠጸቶ ለውእቱ ደዌ በቃለ ዚአሃ ዘውእቱ ቃሉ ለብአሴ እግዚአብሔር ወሶበ ሠጸቶእንዘ ትብል ጻዕ መንፈስ ርኩስ በስሙ ለኢየሱስ ከርሰቶስ እምላዕሰ ይእቲ ወለት እንተ ይእቲ ወለታ ለወለትየ ዘትትመኀፀን በጸሎትየ ወትትአመን በኪዳን ወይአተጊዜ ተፈወሰትይእቲ ብእሲት እምደዌሃ ወተንሚኣ ይእቲ ወለት ሖረት ቤተ አማ እንዘ ትረውፅ በአገሪሃ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ሀፋ አነርሱም ይህን ነገር ሰምተው ወደ ቤቷ ወሰዷት በዚያችም ቀን በወዳጂ አባታችን ዘርዐ ቡሩክ ቃል ትንቢት እንድትናገር በላይዋ ላይ ያለ ያን በሽታ ትገሥጸው ዘንድ እግዚአብሔር አ ዘ ዘ ት ያን ጊዜ የአግዚአብሔር ሰው ቃል በሚሆን ቃሷ ያንን በሸታ ገሠጸችው በጸሎቴ ከምትማፀን በቃል ኪዳኔም ከምታምን የልጅ ልጅ ከምትሆን ከዚያች ልጅ ላይ መንፈስ ርኩስ በኢየሱስ ከርስቶስ ስም ውጣ ብላ በገሠጸቸው ጊዜ ሰራሱ ማደሪያ አድርጎ ብዙ ዘመን ከኖረባት ከዚያች ልጅ ላይ ያ መንፈስ ርኩስ ያን ጊዜ ፈጥኖ ወጣ ያን ጊዜ ያቸ ሴት ከበሽታዋ ፈጽማ ዳነች ያቸም ልጅ ተነሥታ በእግሯ እየሮጠቸ ወደ እናቷ ቤት ሄደች ን ወበጺሓ ይእቲ ብአሲት ጸርሐት ችሙጨ ል ዐቢይ አንዘ ትብል አርኅው ሌተ አናቅጸ እባዕ ውስተ ቢራ ለእምየ ወአርኀው ላቲ አናቅጸ ወቦአት ይእቲ ወለት ወበጽሐት ኅበ እማ ወርእያ ይእቲ ብአሲት ከመ ተፈወሰት አምደዌሃ በጸሎቱ ለአቡሃ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ተፈሥሐት ዐቢየ ፍሥሐ ወተፈሥሑ አዝማዲሃ ወሰብአ ቤታ ምስሌሃ ወአገከሩ ኩሎሙ አለ ርአዩ ወሰምዑ ዘንተ ተአምረ ዘኮነ ላዕለ ይእቲ ወለት ለዓለመ ዓለም አሜን ተአምር ስ ተአምሪሁ ለብፁዕ ወለትኝስ አበነ ዘርዐ ቡሩከ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስሴነ ሰዓሰመ ዓለም አሜን ወገብረ ዳግመ አአበከር ተአምራተ ላዕለ ወልዳ ለአሐቲ ተዐምረ ዘርአ ቡሩከ ግደ ያቺም ሴት ደርሳ ወደ አቲ ቢት ላቅ ቃል አሰምታ ጮኸት በጥን ከፈቱላት ያቺ ልጅ ገብታ ከእናቷ ዘንድ ደረሰቸ ያቺም ሴት በአባቷ በአባታቸን ዐ በሩከ ጸሎት ልጄ ከበሸታዋ እንደባነቶ አይታ እጅግ ደስ አላት ዘመዶቿ እና ቤተሰቦቿም እንደእርሷ ደስ አላቸው ተደሰቱ በዚያቸ ልጅ ሳይ የተደረገው ይህንን ተአምር ያዩና የሰሙ ሁሉ አደነቁ ለዘለዓለሙ አሜን አሥራ ዘጠነኛ ተአምር ጸሎቱና በረከቱ ለዘለዓለም በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ አባታቸን አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ያደረገው ተአምር ይሀ ነው ዳግመኛ ስሟ ታውዶከስያ በምትባል በአንዲት ሴትዮ ልጅ ሳይ በበፀ ሃቪከ ርበባበበፎ ብአሲት እንተ ስማ ታውዶከስያ ወሶበሐመሕማመጽክዐ ኀዘነት አሙ ዓቢየ ኀዘነ ወእምብዝኃ ኀዘና ወብካያቲሃ አማጎኀፀነት ኀበ አብ ከቡር ወፍቁር በኀበ እግዚአብሔር አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ወውእቱኒ ወልዳ ዘሐመ ሕማመ ጽኑዐ ያፈቅሮ ለውእቱ ጻድቅ መነኮስ ወይጹውዕ ስሞ ኩሱ ጊዜ ወርእዮ አግዚአብሔር ኅዘና ለእሙ ወተማጎኅፅኖታ ኀበ ፍቁሩ ፈወሶ ለወልዳ ወአንሥኦ እሞት በጸሎቱ ለውእቱ ጻድቅ መነኩስ ወበእንተ ኀዘኖሙ ለውሱዱ ወአዋልዲሁ አለ ይገብሩ ተዝካሮ ወይጴውዑ ስሞ ወይተአመኑ በኪዳኑ እስመ ሰምዐ ወርአዮሙ ወኩሎመ አዝማዲሁ ዘንተ ተአምረ አንከሩ ወተደሙ ሰዓሰለመ ዓለም አሜን ተአምር ተአምሪሁ ለብፁዐዕ ወለቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስሴነ ለዓለመ ዓለም አሜን ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ተአምራት አደረገ በጽኑ በሸታ በታመመ ጊዜ አኒ እጅግ አዘነች ከኀዘኗእና ከልቅሶዎ ብዛት የተነሣ በአግዚአብሒር ዘንድ ወደተወደደና ወደ ከበረ አባታት ዘርዐ ቡሩክ አማፀነቸው ጽኑ ሕማምን የታመመ ያ ልጀ ያን ጻድቅ ይወደው ነበር ሁል ጊዚም ስሙን ይጠራ ነበር እግዚአብሔር የእናቱን ኀዘንና ወ ወዳጁ መማፀኗን አይቶ ልጄን አዳነው በዚያ ጻድቅ ጸሎትም ከሞት አሥነሣው መታሰቢያውን የሚያደርጉ ሰሙን የሚጠሩ በቃልኪዳኑም የሚማፀኑ የሰዎችን ኀዘን ይሰማልና እናቱና ዘመዶቹ ሁሱ ይህን ተአምር አይተው ፈጽመው አደነቁ ሰዘለዓለሙ አሜን። ናገ እን ድሎ ቲጥ ሆነ በከበፀበ ህቪከ በበበበ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ፅ ሥዛመ ያ የዚያች ሴትዮ ልጅም ተደሰቱ ወተፈሥሐ ወእቱ ብእሲ ወልዳ ለይእቲ ብእሲት ወገብረ ዳግመተአምራሪተላዕሰ ዱ ብእሲ ዘሠዓረ በዓለ ዚአሁ እንዘ ይነገርፆ ሀ ወሐዊሮ ውእቱ ብአሲ ዐረረ ማዕረረ እከል በዕለተ በዐሱ ለብእሴ ግአብሐር አዘዘ ቦቱ እግዚአብሔር ጩቅሁፍተ ቁርፀት ወሐመ ብዙኀ መዋዕለ ዘእንበለ ንዋም መዓልተ ወሌሊሲተ ወሶበ ጸንዐ ቦቱ ውእቱ ደዊ ከመ ይምሐሮ ወኢኮነ ሱቱ ምሕረት እምኀበ ሶግኣብሔር ከመ ያርኢ ኃይለ ተአምሪቲሁ ለዝቱቱ ደቅ አበነባክ ሰዓሰመ ዓለም አሜን ተአምር ተአምሪሁ ለብፁዕ ወሰቅዲስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሱ ምስሌነ ሰዓለሰመ ዓለም አሜን ቋ እየነገሩት የጻድቁን በዓል በቫ ረ በአንድ ሰው ላይ ተአምራት አደረ ሀ በእግዚአብሔር ሰው በዓለ ቀን ሄዶ አሕል ባጨደ ጊዜ እግዚአብሔር የቁርጠት መቅሠፍት አዘዘበት ቁቆ ሌሊት ሳይተኛ ብዙ ቀን ታመመ በሽታው በጠናበት ጊዜ የጻድ አባታቸን አቡነ በሩከ የተአምራት ኃይልን ይገልፅ ዘንድ ከእግዚአብሔር ዘንድ ምሕረትን አልሆነለትም አላገኘም ለዘለዓለሙ አሜን ሃያ አንደኛው ተአምር ዳለኀና በረከቱ ለዘለዓለም በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ ተአምር ይህ ነው ዐ ቡሩከ ፅ ዳግመ ተአም ወገብረ ሪተ ፐ ዳግመኛም ስሟ ሇ ቤተ አሐቲ ብእሲት እን ቆዕወተ ሚካኤል በይእቲ ሐክ ወይእቲሰ ብእሲት ትገብር ተር ምሰ ሰብአ ማር ፀታከብር ዕለተ በዓሱ ለለወርኑ ፀታፊቅሮ ፈድቶደዶ ወበይአቲ ዕለት ሄጣ ሰይጣን ፀለመከራ ከመ ትስዐር ዕለተ ወእንዘ ሀለወት ውስተ ሐቅል ከጦ ትዕርር እከለ በይእቲ ዕለት ኮነ ውስተ ቤታ ዓቢይ ተአምር ዘኢኮኮ በአግባዋሪሃ ወተነሥተ ባቲ ዘእንበለ ነፋስ እንዘ ይሬአይዎ ሰብአ ሀገር ወድምፁሰ ይሰማዕ ከመ ነጐድጓድ ወሶበ ይሬእይዎ ይትኀጣአ ውአቱ ዘዘርዖ ለቤታ ዐመተ እካል በምትባል ባንዲት ሴት ቤት ላይ በዚያች ቀን ተአምራት አደረ ያቺም ሴት ከማኀበርተኛቿ ዛር ታሰበያውን ታደርግ ክር በየወሩም የበዓሉን ቀን ታከብር ነበር አጅግም ትወደው ነበር በዚያች ቀን ግን ሰይጣን ከላት በባሏ ምከንያት የበዓሉን ቀን ትሽር ዘንድ ፈተናት በዚያች ቀን አዝመራ ለመሰብሰብ በማሳው ውስጥ እያለች ከቤቷ ውስጥ ከጐረቤቷ ያልተደረገ ታላቅ ተአምር ሆነ ተደረገ የሀገሯ ሰዎች እያዩ ቤቷ ያለ ነፋስ ፈረሰ ድምፁ ግን አገደ ነጐድጓድ ይሰማ ነበር ያ ቤቷን ያፈረሰውን ነገር ባዩት ጊዜ ይታጣ ነበር በበፀ ህሃቪከ ገፍርበበፀ ኗ ወርአያ ይእቲ ብእሲት ዘንተ ተአምሪተ ዘኮነ ደንት ወርዕደት ወወደቀት ታሕተ እገሪሆሙ ለእለ ይትናገሩ በቃሉ ለውእቱ ጻድቅ መነኮስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ወርእዮውእቱመነክስ ትሕትናሃ ለይእቲ ብእሲት ገሠፃ በቃሉ ወአዘዞሙ ለውሱዱ ካሀናት ከመ የሀብዋ ቀኖና ንስሐ ወወሀብዋ በከመ አዘዞሙ ውእቱ ወእምዝ ጎደገ ላቲ ኃጢአታ ነገረ ገበረ እግዚአብሔር ሰዩቆሩ እቡነ ዘርዐ ቡሩከ ኮማሁ ይግበር ሰነ እግዚአብፌርተላምራተ ለእለ ንገብር ቁ»ሠ በጸሎቱ ወንት አመን በኪዳኑ ለዓለመ ዓለም አሜን ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ፅ ለባሕቲታ ያቺም ሴት በቤቷ ላይ ሰብ የሆነውን ባር አይታ ነኪ ተንቀጠቀጠች በዚያ ማነኩኒ በአባታችን በአቡነ ዘሩ በ አንደበት በሚናገሩት ሰወች አ በታቸ ወደቀች ያም ጻድቅ የዚያችን ሴት ትሕኦ አይቶ በቃሱ ተቆጣት ካሀናት ልጀሕ አዘዛቸው እነርሱም እንደታዘዙ ገረ ሰጧት ከዚህ በኋላ ኃጢአቷን ይፎ አላት ዳግመኛም እንደዚህ አይኩ ነገር እንዳታደርግ አዘዛት አግዚአብሔር ይህንን ድኹ ተአምራት ለወዳጁ ብፁዕ አባታችን ዘርዐ ቡሩከ ኦደረገ አንደዚህም ሁሉ እግዚአብሔር ምታሰቢያው ለምናደርግ ስሙን ሰምንበራ በጸሎቱም ለምንማፀን ያድርግ ሰዘለዓለሙ በአውነት አሜን ተዐምረ ዘርዐ መ አምር ተአምሪሁ ሰብዑዕ ወለጎዳሰ አበ። ዘርዐ ቡሩክ ወነበረ ብዙኀ መዋዕለ እንዘ ይትኤዘዝ ሎቱ ወይትዌከፎሙ ለውሉዱ እለ መጽኡ በስሙ ምስሰ ይእቲ ብእሲት እኀቱ ዘምስለ ወልዳ ለእጎቱ ዘስሙ ወልደ ጊዮርጊስ ወነበሩ ኀቡረ እሙንቱ ሰብእ መሃይምናን እለ ዘከርናሆሙ ቅድመ ውስተ አሐዱ ቤት በፍቅር ሠናይ ወበሃይማኖት ንጹሕ እንዘ ኢይወጽኡ እምቤቶሙ ወይትዌከፉ ኩሎ ዘመጽአ ወዘአምነ በስሙ ለኢየሱስ ከርስቶስ ወአምድኀረዝ ሞተ አቡሆሙ ወነበሩ ኅዳጠ መዋዕለ እሙንቱ ሰብእ ምእመናን በከርስቶሰ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ኒ ስሙ ተከሰ ሃይማኖት የሚበ ል ያም መነኩሴ ወንድሟ በአባቷ ቤኑ ውስጥ የሰሰጠነ ነበር የወደደውንዶ ሁሉ ያደርግ ነበር እሱም የእግዚአብሔር ሰው የሆነው አባታችን አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ይወደው ነበር አኅኀቱና ስሙ ወለደ ጊዮርጊስ ከማባል ከአኀቱ ልጅ ጋር አሱን እየታዘዘ በአርሱ ስምየሚመጡትን እየተቀበለ ብዙ ዘመን ኖረ አስቀድመን የጠራናቸው እኒያ ምእመናን ሰዎች ከቤታቸው ሳይወጡ በኢየሱስ ከርስቶስ ስም አምኖ የመጣውን ሁሉ እየተቀበለ በመልካም ፍቅር በንጹሕ ሃይማኖት በእንድቤት ውስጥ በአንድ ላይ ኖሩ ከዚህም በኋላ እነዚያ በከርስቶስ ያመኑ ሰዎች አባታቸው ከሞተ በኋላ ጥፋት ቀን ባንድ ላይ ኖሩ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ቷ ወእንዘ ሀለው ውስተነበቲ ው የ ገብሪ አግዚአብሔር ተአምራተ ውስተ አግዋሪሆሙ ሶበ ቀድሑ ግየ በዕለተ ፋሲካ ዘባቲ ተገሥአ ከርስቶስ እሙታን አንዘ ይነግርዎሙ በብሂለ ኢትቅድሖሑ ማየ ሀ ወበይእቲ ዕለት ኮነ ማዮሙ እዩያተ በጸሎቱ ለዝንቱ ጻድቅ ተአምር ተአምሪሁ ለብዑዕ ወለትባስ የሀሉ ምስሴነ ሰዓለመ ዓለም አሜን ወካዕበ ገብረ ተአምራተ ላዕለ አሐቲ ብእሲት እንተ ስማ ጽርሐ ቅድሳት ወይእቲ ብእሲት ሰሚዓ ዜና ተአምራቲሁ ለብእሴ እግአብሔር አፍቀረቶ ፈድፋደ ከማሆሙ ወኅብረት በሃይማኖት ምስሌሆሙ ወተማኅፀነት በጸሎቱ ወበስእሰቱ ከ በዚያም ቤት ሳሉ ከርስቶስ ሙኡሙ ታን ተለይቶ በተነሣበት በፋሲካ ፃን ውሃ አትትዱ ብለው እየነገሯቸው አምቢ ብለው ውሃ በቀዱ ገረቤቶቻቸው ላይ እግዚአብሔር ተአምራትን አደረገ በዚያችም ቀን በዚህ ጻድቅ ሰው ጸሎት ውሃቸው ትል ሆነባቸው ሰዘለዓለሙ አሜን ሀያ ሶስተኛ ተአምር ጳሰቱና በረከቱ ለዘለዓለም በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ አባታችን አቡነ ርዐ ቡሩከ ያደረገው ተአምር ይህ ነው ዳግመኛም አግዚአብሔር ጽርሐ ቅድሳት በምትባል በአንዲት ሴት ላይ ተአምራትን አደረገ ያቺም ሴት የአግዚአብሐ ሰው የተአምራቱን ዜና ሰምታ አንደ እነሱ እጅግ ወደደችው ከእነሱ ጋርም በሃይማኖት አንድ ሆነች ብዙ ዘመን በላይዋ ሳይ ከኖረ በሽታዋም በበፀ ነቪከ ርበበበበ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩክ ከመ ይፈውሳ እምደዌሃ ዘነበረ ብዙኀ መዋዕሰ ሳዕሌሃ ፀ ወርእዮ ውእቱ ጻድቅ ከመተ ተማኅፀነት በጸሎቱ ወአምነት በሃይማኖቱ ፈወሳ አምደዌሃ ወረሰየ ኩሎ አባላቲሃ ንጹሐ ወብሩሀ ከመ ዘኢረከባ ምንትኒ እምዕኩይ ድ ወርእያ ይእቲ ብአሲት ከመ ፈወሳ በጸሎቱ አፍቀረቶ በልብ ንጹሕ ወበ ሕሲና ፍጹም ወገብረትተዝካሮምስላ እመንቱ ሰብአ መሀይምናን ዘዘከርናሆሙ ቀዲሙ ጁ ወእንዘ ሀለው በዝንቱ ግብር ተንሥኡ ሰብእ መስተፃርራን ላዕለ ውእቱ መነኮስ ዘአምነ በከርስቶስ ወላዕለ ይእቲ ብእሲት እኅቱ ዘአምነት ምስሌሁ ወወእቱ ሰ መነኮስ ርእዮ ከመ ተንሥኡ ላዕሌሁ ፅዕልዋነ ሃይማኖት ወጽአ አእምቤቱ ወተሰደ በአንተ ስሙ ለከርስቶስ ወተቀንየ ሎቱ መ መል መቱ ይፈውሳት ዘንድ በጸሉቱና በአማሳጅነቱ ተማጸነች ያም ጻድቅ በጸሎቱ እንደተማፀነቹ በሃይማኖቱም እንዳመነች አይቶ ከበሽታዋ አዳናት መላ አካላቷንም ከከፉ ወገን ምንም ምን አንዳላገኘው አድርጎ ንጹሕና ብሩሀ አደረገ ያቺም ሴት በጸሎቱ እንዳዳናት አውቃ በንጹሕ ልቡና በፍጹም ሀሳብ ወደደችው አስቀድመን ከጠራናቸው ከነዚያ ምአመናን ሰዎች ጋርም መታሰቢያውን አደረገ። ወለይኦቲ ብእሲት አኀዝዋ ኣዋ ሶቦመ ኢጎክርኑ ሥጦ ያም በሃይማኖት ወኢቱቶ ጦሶኦ ት ቁርባነ በእዴሆሙ ወርእዮሙ እሙንቱ ዐላውያን ልባ ወትዕግሥተ ዚአሃ እገዘ ማሕየ ወያቀውምዋ ውስተ ድ ፈትሐዋ ወሶበ ፈትሐዋ ነበረት ውስተ ኅዳጠ መዋዕሰ ወእምዝ ወጽአት ነዎቤታ ወሖረት ውስተ ካልዕ ሀገር ሐገዝ ተሐውር በፍኖት ረከበት ፅየ ዓባየ ዘምሱዕ ወርእያ ይእቲ ብእሲት ዘገተ ቭዐ ኢፈርሃት አላ ተወከለት በአግዚአብሔር ወተአመነት በጸሉቱ ለወአቱ መነኮስ አቡሃ ወቦአት ውሰተ ወእቱ ፈለግ ዓቢይ አጎለፋ ከመ አገተ የብስ ውእቱ ፈሰግ ወወጺኣ እምውእቱ ፈለግ በጸሐት ውስተ ቤተ አሐቲ ብእሲት ወነበረት በሀየ በስደት መጠነ ቾቱ ፆ በፈቷትምጊዜትቲት ቀን በቢቷ ተቀመጠች ከዚያም ከቤትዋ ወጥታ ወደ ሌላ ሀፒ ሄደቸ በመዝድ ስትሄድ የመላ ትልቅ ወንዝ አገኘች ያችምሴትይህንውሃአይታ አለፈራችም በእግዚአብሐር አመነች እንጂ በዚያ ጻድቅ አባቷ አባታችን ጸሎትም ከዚያ ታላቅ ውሃ ውስጥ ገባቾ ያም ውሃ እንደ ደረቅ ቦታ ሆኖ አሳለቶት ኪምወሃወገታከነንዲት ሴትዮ ቤት ደረሰች በዚያም በስደት ሰበት ወር ያሀል ተቀምጠጦች ጦሳት በበፀ ህሃቪከ ገፍርበበፀ መመመ መጻ ክቤ ብበከዘዘጩጨውዩቐ ት ገ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ አውራሪተ ወተንሥኡ ሳዕሴሃ ሰዎችም ሲይዚት በላይዋ ጐ መስተየርራን ሰብአ ከመ የኀዝዋ ወሰሚዓ ይእቲ ብእሲት ዘንተ ነገረ ኢፈረሃት አአሚራ ከመ ያድኀኅና እግዚአብሔር እምእደ እለ ተንሥኡ ላዕሴሃ ብዙኀ ጊዜያተ ወርእዮ ኦግዚአብሐርጽንዐ ሃይማኖታ ወትዕግሥተ ዚአሃ ሰወራ አም አዕይንቲሆሙ ወአድኃና እምእዴሆሙ በጸሎቱ ሰውእቱ ጻድቅ ወፈወሶ ለወልዳ ዘስሙ ወልደ ሚካኤል አምሕማም ዘኃደረ ሳዕሴሁ ወካዕበ አንሥኦ አሞት ለወልደ አሐቲ ብእሲት ዘስሙ ሚካኤል በጸሎቱ ለውእቱ ጻድቅ ወእምድኀረዝ ሞተ ውእቱ ወልዳ በካልዕ ጊዜ እስመ በጽሐ ጊዜሁ ወይእቲሰ ብእሲት ተመይጠት ውስተ ሀገራ ወቦአት ውስተ ቤታ ምስለ ሃይማኖታ በምከንያተ ጉባኤ ወሶበ ተመይጠት ውሰተ ሀገራ ተነሠ ያቺም ሴት ይህንን ነዢ በሰግ ጊዜ ብዙ ጊዜ ከተነሠባት ጠሳቶአ አጅ እግዚአብሔር አንስ ዐውቃ አልፈራቸችም ጽ እግዚአብሒርም የሃይማኖ ጽናት የአርሷን ትዕግሥት አይቶ በዚያ ጻድቅ አባታችን ጻሎኑ ከዓይናቸው ሰወራት ከእጃቸውጾ አዳናት ስሙ ወልደ ሚካኒለ የሚባል ልጁንም በላዩ ዌ ከአደረበት ሕማም አዳነው ዳግመኛም ስሙ ሚካኤላ የሚባል የአንዲት ሴት ልጅን በዚህ ጻድቅ አባታችን ጸሎት ከሞት አሥነሣው ከዚህ በኋላ ያ ልጄ በሌላ ጊዜ ሞተ ጊዜው ደርሷልና ያቺም ሴት በጉባኤ ምከገዝት ሃይማኖቷን ይዛ ወደ ሀገሯ ተመልሳ ከቤቷ ገባች ወደ ሀገሯም በተመሰሰት ጊዜ ልጆቿና ቤተሰቦቿ በደስታ የ ሥ ቱሰ መኩሰ ወለወእቱ ዘአውሕኣ ሞቅሕዎ በመዋቅሕት በከመ ሦ ለይኦቲ ብአሲት ወአውጸእዎ ቤቱ በከመ አውጽኣ እምቢታ ይዳ አምሀገር ለዓለመ ዓለም ሪ አጣት እ ተአምር ቋ ተአምሪሁ ሰብዑዕ ወለቶዳስ ዘርዐ ቡሩከ ፍቱ ወበረከቱ ዝዙ ምስሴነ ሰዓለመ ዓለም አሜን ወካዕበ ገብረ እግዚአብሒር ምመሪተ ወመንከራተ ውስተ ቤተ መነኮስ ዘስሙ ማኀደረ ከርስቶስ ዞ ወውእቱሰ መነኮስ ያፈቅሮ ለብፁዕ ወለቅዱስ አቡነ ዘሩዐ ቡሩከ ወያነብር ውስተ ቤቱ ኩሎ ጊዜ ማየ ዘተጸውዐ ቦቱ በስሙ ከመ ይትፈወሱ ድውያን ወሕሙማን ር አንዳሰራት በሰንሰለት አንዳባረራት ከቤቱ አስወጡት ሃያ አራተኛ ተአምር ስ ጸሰቱና በረከቱ ለዘለዓለም በአውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ አባታ ችን አው ን ቡሩከ ያደረገው ተአምር ይሀ ነው ዳግ መኛም አግዚአብሔር ማኀደረ ከርስቶስ በሚባል በአንድ መነኩሴ ቤት ውስጥ ተአምራትን አደረገ ያም መነኩሴ ብፁዕና ቅዱስ አባታችን በሁ በከን ዶሞዶው ነበር ሕመዖተቾችና በሸተኞች ይድኑበት ዘንድ ስሙ የተጠራበት ጸበልን በቤቱ ውሰጥ ብዙ ጊዜ ያስቀምፕ ነበር ስሙ በከበፀበ ህቪከ በበበበ ግንን ውሙሙ ጠነግዖአሑዬደኩምከም ሀሎ ውስተ ቤቱ ለውእቱ መነኮስ ግየ ሕይወት ዘይፈውስ ድወያ ወሕሙማነ መጽአ በጽባህ ወነበረ በዴዴሁ ወርእዮ ወእቱ መነኮስ ተሰአሎ እንዘ ይብል መኑ አምጽአከ ገዘ ወይቤሎ ውእቱ ሕሙም አምጸአኒ እየ ሀዚሎ በዘባኑ ወአንበረኒ ውስተ አንቀጻ ቤትከ ወውእቱሰ ድኩም ዘስሙ ዘመለኮት ነበረ ዓሞተ ወስዮ ቤተ እሙ እንዘ ኢይወጽእ እምቤት በፈቃዱ እንበለ ይጹርዎ አሙ ወአኅዊሁ ወጸዊዖ በመንፈስ ቅዱስ ስመ አግዚአብሔር ከመ ይፈውሶ ወከመ ያርኢ ኃይሰ ተአምራቲሁ ለፍቁሩ ተዐምረ ዘርዐ በሩክ ኣቴ አድ በኛ በ በሸተኞቸንና የሚያድን ጸበል የሕይወት ቤ በዚያ መነኩሴ ቤት ውስጥ አንዳለ ሕመ ምተኞቹ ሰምቶ በጠዋት መጥቶ ከ ተቀመጠ ያም መነኩሰ ባየው ጊዜ ከዚህ ማን አመጣህ ብሉሱ ጠየቀው ይኮ በሽተኛ ወንድሜ በጀርባው አዝሉ አምጥቶ ከቤትህ በር እስቀመጠኝ አለው ስሙ ዘመለኮት የሚባል ያ በሽተኛ ግን እናቱና ወንድሞቹ ካላዘሉት በቀር በፈቃዱ ከቤት ሳይወጣ በእናቱ ቤት አምስት ዓመት ተቀምጦ ነበር ያድነው ዘንድ የወዳጁ የተአምራቱን ኃይልም ይገልፅ ዘንድ ያ መነኩሴ በመንፈስ ቅዱስ አጥመቆ ውእቱ መነኮስ በውእቱ ማየ የአግዚአብሒርን ስም ጠርቶ በቤቱ ሕይወት ዘሀሎ ውስተ ቤቱ ውስጥ ባለው በዚያ ጸበል ውሃ አጠመቀው ል ወሶበ ተፈወሰ ውእቱ ሀጸ። ከመ ይትፈወሱ ህሆደዩሆም ወነገረቶሙ ጅ ከመ ሥወስት በጸሎቱ ሰዝንቱ ጻድቀ ወሰሚዖሙ ዘንተ ዝረ አምቃለ ሪፋደ አለተጋብኡ ህየ ለኒ አምርዋ እንዘ ሀለወት ሕምምታ ተደሙ ብዙኀ ወአስተዓፀቡ እንዘ ይብሱ አማን ውእቱ ጻድቅ ብእሴ አመላእእከተ ሰማይ ወልዑል ውእቱ ከምልዑላን ዘፈወሳ በጸሱሳቱ ሰይእቲ ብእሲት ሕምምት ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ «ል ቭ ያችም ሲኑ ከመቃብሩ ደርሳ በሸተኞቹ ከበሽታቸው ይድኑ ዘዴ በሸተኞችና እጩ ምተኞቹ በሚሰባሰቡበት ዐውደ ምሕረት ቆማ በዚህ ኣድቅ አበታችን ክሎት እንደዳነች ቫረቻቸው ከ በሂያ የተሰበሰቡት ከአርሷና ከልጆቿ አገደበት ይሀንን ነር ሰምተው እጀግ ዘዚሂነቁ ታማ ሳለ የሚያውቋትም ሰዖች በጸሎቱ ያችን ሴት ያዳናት የእግዚአብሔር ሰው በእወነት ጻድቅ ነው በሰማይ ካሉ መላእከትም የከበረ ነው ከልዑላንም በሏይ ነው እያሉ አጅግ አደነሄ በበፀ ሃቪከ ርበባበበፎ ኩ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ወዘንተ ተአምራተ ገብረ እግዚአብሔር ለፍቁሩ ብፁዕ ወቅዱብ አቡነ ርዐ ቡሩከ ከማሁ ይግበር ለነ እግዚአብሔር ተአምራተ ወመንከራተ ወያብአነ ውስተ ጽርሑ በአድ ዘኢተገብረ ለአለ ንገብር ተዝካሮ አስተጋቢዓነ ማኅበረ ወንጹውዕ ስሞ ፍቁረ ወንትመኅፀን በጸሎቱ ዘያግዕዝ ገብረ ለዓለመ ዓለም አሜን ተአምር ቿ አምሪሁ ለብፁዕ ወለቅዱስ አቡነ ዘርሀ ቡሩከ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስሴነ ሰዓለመ ዓለም አሜን ገብረ አግዚአብሔር ተአምራተ ላዕለ አሐዱ መነኮስ ዘስሙ ተከለ ሃይማኖት ወሶበ ነስኮ አርዌ ምድር ዘቦቱ ህምዝ ዘይቀትል በቅድመ ኩሎሙ ሕዝብ ለስሐ ህምዙ ለውአኦቱ አርዌ ወደከመ እግዚአብሐርም ይህን ድንኔ ተአምር ለወዳጁ አባታችን ፀር ቡሩክ አደረገ አግዚአብሔርም እንደእርሱ ተአምራትንና ድንቅ ድንኑ ነገርን ያድርግልን ማኀበሩን ሰብስበን መታሰቢያውን የምናደርግ የተወደደ ስሙን የምንጠራ አገልጋይን ነፃ በሚያወጣ በጸሎቱ የምንማፀን እኛን በእጅ ወደአልተሰራ ቤቱ ያግባን ለዘለዓለሙ በእውነት አሜን ሀያ ስምንተኛ ተአምር ጸለቱና በረከቱ ለዘለዓለም በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ቅዱስ አባታችን አቡነ ዞርዐ በሩከ ያደረገው ተአምር ይህ ነው ስሙ ተከለ ሃይማኖት በሚባል በአንድ መነኩሴ ላይ አግዚአብሔር ተአምራትን አደረገ የሚገል መርዝ ያለበት አባብ በነከሰው ጊዜ መርዙ በሕዝቡ ፊት ጠፋ ኣገዚአብሔሐር ምሥጢር በገሰጠለትና ትንቢትን ገ በጸሎቱ ምም አሶ ፀበቦ ወወእቱሰ ጻድቅ ኢጎኅጭ ወዕፀ ከመ ነሰኮ አርዌ ዶሶ ሠሷ ዘይቀትል ኩሎ ሰብአ ሥነ በጸሎቱ ወተወከለ በስአለቱ ለብፁዕ ወሰቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ አሜሮ ከመ ያድኅኖ እም ውእቱ ጦከራ ዞበጽሐ ላዕሌሁ ወውእቱኒ ጻድቅ አቡሁ ርእዮ ይማኖቶ ለውእቱ መነኮስ ወውእቱ ወኮስ ወልዱ ዘይትኤዘዝ ለቃሱ ለዓለመ ዓለም አሜንን ያነ ሰው ግ ሰውን ሁሉ የሚገል አባብ በነደፈው ጊዜ ቅጠልና ፒን አዕፈለም ከደረሰበት መከራ ኣደሚያው ዐውቆ በከበረ በአባታችን ዘርዐ ቡሩከ ጸሎትና ልመና አምኗሷና መድኃኒት ሲያደርግ አልወደደም ፀ ጻድቁ አባቱ አባብ የነደፈው የዚያን መነኩሴ ሃይማኖቱን አይቶ ቅጠል ሳይበጥስ ሥር ሳይምስ አዳነው ያ መነኩሴ ሲቃሱ የሚታዘዝ ልጅ ነበርና ለዘለዓለሙ አሜን። ሠላሳ አንደኛ ተአምር ጻጸ ተአምር ቋፅ ተአምሪሁ ለብዑዕ ወለቅዳስ አቡነ በሩከክ ጸለቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስሴነ ለዓለመ ዓለም አሜን ዘርዐ ወጩባ ኮዘአበሐር ወጩደ ለአሐቲ ብእሲት ዘነበረት ብዙኀ መዋዕለ መካነ በጸሎቱ ሰዝንቱ ጻድቅ እስመ ተማኅፀነት በጸሱቱ ወበኪዳኑ ሰሚዓ ዜና ተአምራቲሁ እምውሉዱ ካህናት እለ ይሜህሩ ሃይማኖተ በስሙ ሰኢየሰብስ ከርስቶስ ወይእቲ ብእሲት ወለተ ብእሲ ዘሀገረ ጥቀራ ዘስሙ ገብረ ኢየሱስ ወውአቱሰ አቡሃ ለይእቲ ብአሲት ፈራሄ አግዚአብሔር ወመፍቀሬ ሃይማኖት ወውእቱ ወልዱ ሰአብ ከቡር አቡነ ዐ በቱከ ፅ ጸሉዞና በረከቱ ሰዘለዓለራ በእውነት ይደርብንና ብፁዕና ኔ አባታችን አቡነ ዘርፀ ቡሩክ ያደረገቤ ተአምር ይህ ነው ብዙ ዘመን መከና ለምት ለአንዲት ሴት በጻድቁ አባታክካ ጸሎት ኮዚአብሐ ወገድ ለጅ ሰጣት ኣየሱስ ከርስቶስ ስም ከሚያስተምሩ ከልጆቹ ከካህናት የተአምራቱን ዜና ሰምታ በጸሉቱና በቃል ኪዳኑ ተማፅናለችና ያቾም ሴት ጥቀራ በሚባል ሀገር ስሙ ገብረ ኢየሱስ የሚባል የአንድ ሰው ልጅ ነበረች ናትን ጀ ያም ሰው ነሶግዘዚአብሴርነ የሚያመልከና ሃይማኖቱን የሚወድ የአባታቸን የአቡነ ዐ ቡሩ የነፍስ ልጅ ነበር ተዐም ሥ መጋት ተአምሪተ ወመገከሪ ግ እግዚአብሔር ለፍቁሩ ብፁዕ ሪቅዱቦ አቡነ ዘርዐ ቡሩከ ከማሁ ይግበር ለነ አብህብሖሩ በጸሎቱ ለዝገቱ ጻድቅ ትሩፈ መግባር ወየሀበነ ጦጎሰ በቅድሜሁ ጅ ወበቅድመ መላእከቲሁ አዕላፍ ወያዕርፈነ ምስሌሁ ውስተ ዘሰዓሰም ምዕራፍ ለእለ ንገብር ተዝካሮ በውስተ ኩሉ አጽናፍ ወንፄውዕ ስሞ ወንትመሐፀን ወያተርፍ በከናፍርሑ ወአፍ በጸሎቱ ዘያድኅን ለዓለመ ዓለም አሜን ተአምር ወ ተአምሪሁ ለብዑዕ ወለዋዳስ አቡነ ዘርዐ ቡሩክ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስሌነ ለዓለመ ዓለም አሜን ደ ሰወዳጁ ብፁዕና ቅዱስ አባታቸን ዘርዐ ቡሩከ ይህን ድንቅ ተአምር እግዚአብሐር አደረገዝለት በጻድቁ አባታችን ጸሎት እግዚአብሔር ለእኛም እንዲሁ ያድርግልን በፊቱና አእላፍ ብዙ በግሆኑ በመእከቱ ፊት ባለሟልነትን ይስጠን ከሱ ጋር ለዘለዓለም ያሳርፈን መታሰቢያውን ለምናደርግ ስሙን ለምንጠራ በጸሎቱም ለምንማፀን ሁሉ በረከቱ ይደርብን ለዘለዓለሙ አሜን ሠላሳ ሁለተኛ ተእምር ጻሎቱና በረከቱ ለዘለዓለም በእውነት ይደርብንና ብጵዕና ቅዱስ አባታችን አቡነ ዘርዐ በሩከ ያደረገው ተአምር ይሀ ነው በከበፀበ ህቪከ በበበበ ዐ ገብረ እግዚአብሔር ተአምራተ ወመንከራተ ለብፁዕ ወሰቶቅዱስ አቡነ ዘርዐ ቡሩክ እንዘ ሀሎ በሕይወቱ ምስለ ውሉዱ ወአዋልዲሁ ወውእቱ ጽድቅ ነበረ ብዙኀ መዋዕለ እንዘ ይነግሮሙ ጎኅቡዐ ነገረ ዘሰምዐ አም ኀበ እግዚአብሔር ወዜነዎሙ ዘገብረ ሎቱ አግዚአብሔር በሣሀሱ ወእሙገቱኒ ውሉዱ ወአዋልዲሁ እለ ይነብሩ ምስሴሁ ወይትኤዘዙ ለቃሉ ወይትዌከፉ ነገሮ ዘክሮሙ በቃሱ። ወአውጸኦ እምቤቱ ወመርሆ ፍኖተ ርቱዐ ወአብጽሖ ጎበ ውእቱ ደብር ወገብረ ሎቱ ዳግመ ተአምራተ ወሶበ ዘርዐ ሥርናየ ውስተ ገራህት አብቄፄለ ወአፍረየ ሎቱ ወዐረረ ወአኬደ በምከያድ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ ሆፍራ እንዲኖረው በዚያ ቤተ ከርስቲያገዎ ተአምራትን እንዲያደርግ ሥልጣን ከእግዚአብሔር ሰጠው ዘንድ ሥልጣንን ተቀብሎ ቁመቱ ወዩ ረዘመና መንገዱ ስንከዕከል ጠመዝማዛ ወደ ሆነ ተራራ ወጣ የተራራው መውጫና መግቢያ የለውም ነበር በውስጡም ከጠራውና ከቤቱ ካወጣው የቀና መንገድንም መርቶ ከዚያ ደብር ካደረሰው ከእግዚአብሔር የተሰጠውን ተአምር ያሳይ ዘንድ የጸጋውን ምሥጢር ይገልፅ ዘንድ ሰውን ሁሱ የሚገድል የሚጎዳ መርዝ ያለው እባብ ነበረበት ሀ ዳግመኛም እግዚአብሔር ተአምራትን አደገሰት ስንዴን በዘራ ጊዜ አብቅሎ አፈራለት አጭዶ አበራይቶ በአንዲት ቀን ሰመሥዋዕት ተ ዐምረ ዘርዐ መሐ ለመሥዋዕት ከ በሩከ ሺ የ ዕለት ወተከለ ዕፀ ወዝሞ በአሐቲ ዕለት ወአስተዳለወ ወአቅረበ ለተልእኮ ምሥጤር ሰማያዊ ወገብረ ተአምራተ ላዕለ ብእሲ ወሶበ ወሰደ ዶደርሆሁ ለአብ ከቡር ዘሚካኤል ወበልዐ አንቆቅሆሃ ሰይአቲ ዶርሆ ወይእተ ጊዜ አውየው ወከልሑ እጓኋላቲሃ ውስተ ከርሥ ለውእቱ ሠራቂ ከመያርኢ ኃይሰ ተአምራቲሁ ለፍቁሩ ከቡር ወልዑል አቡነ ዘሚካኤል ወዘንተ ተአምረ ወመንከረ ዘኮነ በጸሎቱ ሰውወእቱ ጸድቅ ርአዮሙ ወሰሚዖሙ እለ ሀለው ውስተ ገጻ ለምድር ያነከሩ ወያስተዐፅቡ ወይነግሩ ዘተ ተአምረ እለ ሰምዑወእሰ ርእቦ እንጨትን ተከሎ በአንድ ቀን አጄጎ በአንድ ቀን ፃርጦ በማዘጋጀት ሥጋውንና ደመንለማዘጋጀት ለሰሞን አቀረበ ዳግመኛ በንድ ሰው ላይ ተአመርን አደረገ የከበረ አባት የዘሚካእልን ዶሮን ሴባ ወስዶ እንቁላሎቿን በበላ ጊዜ ለወዳጁ ሰከበረ አባታችን ተአምሩን ያሳይ ዘንድ ጫጩቶች በሴባው ሆድ ውስጥ ድምፅ አሰምተው ጮሁ በዚያች ሁሉ ያሉ ሰዎችም በጸድቁ ጸሉት የደተረገውን ተአምር ይተውና ሰምተው ፈጽመው ያደንቁ ነበር የሰሙትንና ያዩትን ይሀንን ተአምር ይናገሩ ነበር በከበፀበ ህቪከ በበበበ ተዐምረ ዘርዐ ቡሩከ « ወአስተካየዶ እግዚአብሔር ኪዳነ ጽዱቀ ሰአብ ከቡር አቡነ ዘሚካኤል ከመ ያርኢ ኃይለ ጽድቁ እንዘ ሀሎነ ውሉዱ ወአዋልዲሁ ኀኅቢረነ ውስተ ሀገር አሐቲ ዘገበርነ ባቲ ተዝካሮ ለብእሴ እግዚአብሔር አቡነ ዘሚካኤል አመ ወ ለግንቦት ነረነ በቃሉ እንዘ ይብል እንዘ ኢትጴጹውዑ ስምየ ወኢትገብሩ ተዝካርየ ወንሕነኒ ሰሚዐነ ዘንተ ነገረ አም ቃሱ ሰአልናሁ ከመ ያስተሰንዕለነ ምስለ አቡነ ዘርዐ ቡሩከክ ወውእቱኒ አስተሰነእለነ ርእዮ ትሕትናነ ወአስተብቁፆተነ ለዘርዐ ቡሩከ ፍቁሩ ወንሕነኒ አርታዕነ ፍኖተነ ወበጻሕነ ኅበ ዘፈዋድነ ወበጺሐነ ረከብነ አናግደ ኃያላነ ከመ ኢይትርፍ ወኢይኩን ሐሰተ ዘነገረነ የእግዚአብሔር ሰው የአባታቾን ዘሚካኤልን መታሰቢያ በምናደርግበት በአንዲት ሀዢ ወንዶችና ሴቶች ልጆቹ በአንድነት ሳለን እውነተኛ ተአምሩን ያሳይ ዘንድ ለከበረ አባታችን ሰዘሚካኤለ እግዚአብሔር አውነተኛ ቃል ኪዳን በሰጠበት በግንቦት አስራ አራት ቀን ስሜን ሳትጠሩ መታሰቢያዬን ሳታደርጉሑራ ከቤተ ከርስቲያን ወጥታችሁ አትሂዱ ብሎ ነገረን እኛምከቃሱይህን ቨር ሰምተን ከአባታችን ከዘርዐ ቡሩክ ጋር እንዲያገናኘን ለመንነው እርሱም ትሕትናችንን አይቶ ምልጃችንን ሰምቶ ከወዳጁ አባታችን ዘርዐ ቡሩከ ጋር አገናኘን እኛም ተሰነባብተን መንገዳቸንን አቅንተን ወደ ምንፈልገው ቦታ ደረሰን ኸ ከዚያም በደረሰን ጊዜ የነገረን ክር ውሸት ሆኖ እንዳይቀር ኃይለኞች ሸፍቶችን አገኘን ሃዱኮ ተዐምረ ዘርዐ ወዘንተ ተአምረ ገብ ረ እግዚአብሔር ለፍቁፋሩ ከኩ ወልዑል አቡነ ዘሚካኤለ ከማሁ ይግበር ሰነ እግዚአብሒር ተአምራተ በጸሎቱ ለዝገቱ መምህር ዘሕግ ወያቅርበነ ኅቢሁ ምስለ ሕፃናት ወአእሩግ ለእለ ንገብር ተዝካሮ አስተጋቢነነ በደርግ ወንጹውእ ስሞ ከእንገበለ ፁግ ወንትመሐፀን በኪዳኑ ዘኢይትሜነን ወኢይትኀደግ ለዓለመ ዓለም አሜን ተአምር ተአምሪሁ ለዮሐንስ ንጉሥ ጸሎቱ ወበረከቱ የሀሉ ምስለ አግብርቲሁ ወአዕማቲሁ እለ ይገብሩ ተዝካሮ ወይጹውዑ ስሞ ወይትአመኑ በኪዳኑ ሰዓለመ ዓለም አሜገ ይህን ተአምር አግዚአብሔር በበና ገናና ለሆነ ለወዳጄ ሰዘሚካኤል አደረገለት በዚህ ቢሕግ መፃሣር ጸሎት እግዚአብሔር አንደአርሱ ተአምራትን ያድርግልን በአንድነት ተሰብስበን ከልጆቹና ከሽማግሌዎች ጋር መታሰቢያውን ለምናደርግ ስሙንም ያለ ከፋት ሰምንጠራ በማይናቅና በማይተው ቃል ኪዳኑ ለምንማፀን እኛን በአውነት ለዘለዓለም ወደ እርሱ ያቅርበን ለዘለዓለሙ አሜን ሠላሳ ሰባተኛ ተአምር አለገና በረከኩኦ መታሰቢያውን በሚያደር ስሙንም በሚጠሩ በቃለ ኪዳኑም በሚታመኑ በባለሟሎቹ ለዘለዓለም በእውነት ይደርና ገጉሥ ዮሐንስ ያደረገው ተእምር ይሀ ነው።